coraz więcej znajomych w papierowych mediach
prowadzących sielskie życie: jakiś czas temu koleżanka z akademii teatralnej
lepiąca z mężem gary, w Bieszczadach. teraz holender pasący stado w Kapkazach,
a w Kapkazach u Ewy i Mariusza w stodole robiłam swoje spektakle i tam też uczyłam się lepić.
Drewniany dom rzeczonego holendra znam oczywiście z widzenia.
Mnie zajęło kilka lat dowiedzenie się, że pracy zawodowej z sielskim życiem połączyć nie mogę.
albo sielskiego życia z pracą zawodową. wszystkojedno. czy w te, czy wewte się nie da.
układam te klocki i tak i siak i owak. układam - przekładam. dodaję. się nawarstwia.
napadowo pojawia się panika.
*
pamiętam początki bardzo optymistyczne.
i nie przypominam sobie, żeby na zawsze.
*
tymczasem matka Jadwiga wyjechała urobiona po pachy
a to jeszcze nie koniec, bo na święta do niej się wybieramy z Erną ofkorssss
przez kaszeby ofkorssss
a teraz idę myć podłogi. ofkorsss
i pada deszcz na kwiatki i rabatki, ciśnienie ledwo ledwo
koty śpią pokotem.
"Przeglądam w myśli wszystkich mych przyjaciół twarze I myślę sobie, och, psiakrew! czyż wszyscy są gówniarze? Ach, nie! Jest kilku wiernych, z tymi pojechałbym nawet do Kielc. A reszta? Ach, reszta, to jest gówno, proszę pani, wprost na szmelc..." Kto się za ten blog obraża, ten się sam za gówniarza uważa.
Mnie też się marzyło sielskie. 'A kogo ty tam będziesz angielskiego uczyła? Kozy? Komary?' wyprostował mi kręgosłup Ted. No popsuł wszystko ;DDD
OdpowiedzUsuń))))) no nie można pomarzyć
Usuńżadnego sielskiego i anielskiego, lubię miejskie i diabelskie... :)
OdpowiedzUsuńja też się na święta wybieram do matki Jadwigi (nie Twojej, bez obaw...) ino nie z Erną, a z dzieciakami, i nie przez Kaszeby, ino przez Mazowsze... :))))))
wspaniałych świąt u matki Jadwigi ))))))
Usuńteż tak mam ..nie ogarniam czasem ,bo i wszystkiego ogarnąć nie zdołasz i jeszcze żeby było i tu i tu jak trzeba i jak należy ....i żeby nic po łepkach nie było .....a dziś tu wianki by pleść ,a tu Kubańskiemu okłady na czoło robić .....czemu ja taka niepodzielna jestem to nie wiem :))))) buziole
OdpowiedzUsuńodpuszczam odpuszczam i odpuszczam ...
Usuńamen
nooo...my na takiej sielszczyźnie osiedlim właśnie. Życie zawodowe, fakt, utrudnione, odłożone wręcz. Ale rodzinne bucha niczym kwiecie w maju ;)))
OdpowiedzUsuńtaa zależy co komu bliższe ;-))
UsuńU mnie sielskosc na razie w sferze marzen:-) Buziaki i niech Ci wszystko pieknie rosnie i kwitnie po tym deszczu!***
OdpowiedzUsuńsielskości w takim razie życzę!!! Ameli )))) i cmok
Usuń