470

zaczęłam pisać bo.......
chciałam wiedzieć co mną kieruje, co myślę w konkretnym momencie mojego życia,
podkreślę -  zwrotnym momencie.
Nie kierowała mną chęć autokreacji, lobbowania za własną jednostką,
czy porywania tłumów. lajkowanie życia nie interesuje mnie.
Z czasem doszło dzielenie się przemyśleniami. podsumowania. kropki nad i.
oraz
rozpętała się też mała wojenka. było - minęło.

W środę wieczorem nastąpiło wyraźne spuszczenie pary, odsap i odcięcie.

Poprzez zmęczenie dotarłam do meritum -  nie wystrój, ani żarcie !!!
ale uporządkowanie zewnętrza i wnętrza,
i oczyszczenie i uświadomienie sobie, co jest ważne - stanowi o Wielkości
tego tygodnia. Cykliczność tego myślenia mnie utrwala w tradycji.

Wymiatam stare, chore, złe fluidy, wymiatam brudne pajęczyny, palę zakurzone suszone bukiety, wynoszę
z chałupy rzeczy niepotrzebne, za małe, za duże, wynoszę kwiaty cudownie rozmnożone(dzięki matce Jadwidze) oddaję i dzielę się.
Znów robię sobie przestrzeń do życia.
 ***
A wczoraj drugi spektakl dla ludności i rozmowy istotne.
Utrzymywanie kontaktu z moimi aktorami-studentami i całkiem dorosłymi już obywatelami (podwójnymi))
to stały element każdych świąt.

Tradycja!!! jak mawiał Tewie mleczarz.

SPOKOJNYCH, PIĘKNYCH I SŁONECZNYCH ŚWIĄT ŻYCZĘ
jeśli jutro nie dam rady.