727 otymiotamtym

 i nadszedł czas decyzji kluczowych,

mam przyzwyczajenia, dziś okazuje się, że złe
szaleństwa niegdysiejsze, dziś głównie i jedynie szkodzą
fantazja może też być innego typu i sortu niż tylko ułańska ;)
z czasem, w wyniku depresji oraz fizycznvch problemów
nabyłam jeszcze gorszych przyzwyczajeń.
zostałam też udupiona w wielu zakresach i to se ne wrati!!!!
szkoda no szkoda!! i żal.

od wakacji powoli przeobrażam się.. powoli
z drobnymi wyskokami... co jakiś czas... raz na miesiąc...no
no to jest progres.
najciężej jest wyeliminować emocje, które podnoszą ciśnienie
to tak jakby zrezygnować z życia.

przeżywanie i nadmierna egzaltacja są przypisane każdemu twórcy.
w przeciwnym razie nie ma sztuki, kultury
no chyba, że tak zwana użytkowa, serwetki, mebelki, ogród...

ale teatr, literatura, malarstwo... leżą. nie ma.

ps
staram się zrozumieć o co chodzi i dlatego garść faktów i amatorska analiza:
Ona
nie dostała się na studia aktorskie, bo jest niesymetryczna,
za duży łeb, za krótkie odnóża.
W dodatku kompletnie nie sprawdziła się jako instruktor
zarówno w teatrze amatorskim jak w recytacji.
nie zrobiła żadnego dobrego spektaklu, nie wygrała festiwalu
(a mniemanie o sobie ma oj ma i aspiracje )
od tego czasu jej życie to wieczne niespełnienie, pasmo udręk
i upokorzeń oraz wiecznej zazdrości i cierpienia
gdy któraś inna osoba się spełnia twórczo.
i jak to u nas bywa, skoro nie może inaczej, to została dyrektorem.

mówi o mnie tylko i wyłącznie źle. podobno szczerze nienawidzi.
za to wita się ze mną wylewnie i z uśmiechem przylepionym do twarzy!?
 zaszkodziła mi wielokrotnie i szkodzi nadal,
umie pociągać za wiele sznurków, trzyma się blisko władzy,
 manipuluje ludźmi i jest niebezpieczna.
teraz wiem, że to mała osoba.

nie lubimy tych, którzy nas nie lubią.
i co ja mam z nią zrobić??
udusić!?