a ty mnie ...wiadomoco.

całkiem nieoczekiwanie              postanowiłam??              zrobić karmel
z mleka pozostawionego w garnku po podgrzaniu, do kawy.
Całkiem nieoczekiwanie i dogłębnie wżerając się tym karmelem w garnek...choć może jeszcze można go uratować??
Będzie to kolejna próba ratowania. Odskrobania jeśli się da.
pancakesów z jabłkiem  i cynamonem robionych właśnie na śniadanie już nie odstępuję ...
posta piszę wisząc nad patelnią z zapachami, które poprawiają nastrój z rana.
 I co z tego, że pilnuję patelni SKORO
 do zlewu wpadła mi kanapka z humusem pieczołowicie obłożona ostatnim !! liściem sałaty a że akurat zlew był pełen wody z ludwikiem, bo ulegał rytualnemu umyciu po zażywaniu...to kanapka wiadomo. No poza tym Erna na stare lata postanowiła spać na kanapie a kanapa wiadomo uprana została, że aż kolor zmieniła, sołłł trzeba będzie chyba prać częściej. Pies się starzeje i my to rozumiemy, więc zamiast krzywo patrzeć, głaskamy po łbie i przytulamy, że akceptujemy.

Maniek skacze po blacie dębowym z biegu, prosto z podwórka, szarpie chodniki (dywanów jeszcze nie rozłożyłam) fotel, szale porzucone na krzesłach przy stole...no szarpie wszystko, jakby go demon nawiedził albo se odreagowuje miesiące spędzone na zewnątrz, pod wiatą w oborach u sąsiadów.
Maniek wkurwia mnie nieco. Okazuje się, że tylko Lucynka robiąc to, co zwykle(szarpie i ogryza kartony i wyciąga się na fotelach, kanapach i pufach wiklinowo-bananowcowych) jakby najmniej nas zaskakuje, a co za tym idzie wkurza.

NIEWYSPAŁAMSIĘ.
na zewnątrz wichura, leje, naparza po wszystkim  szarpie i przenika.
uderza w daszek patio. huk jak na pełnym morzu.
ech zaczęło się...listopadowe gówno.