Krajobraz po bitwie.

Budzisz się, otwierasz oczy a tu nad głową coś takiego... zewsząd jesteś inwigilowana.

 Lucynka pięknie zapozowała Naczelnikowi. A niech ma.

Jeszcze nigdy AŻ takiego bajzlu wokół domostwa na wiosnę nie było, newer. kwiatki wyłażą na potęgę pośród zimowych okryw, igliwia, choinek...ogólnego szajsu. i psich kup.
Oboje zdychamy od tygodnia.
Już właściwie zaczął się drugi tydzień. W zeszły łikend Naczelnik się rozłożył koncertowo
 i zrobiliśmy nic w ogrodzie. Ja owszem ogarnęłam dom. I dobrze, bo aktualnie ani ręką, ani nogą. Tylko pranie mogę wykonywać.
Wszędzie okół leżą sosny powalone wichurami, walają się uszkodzone wiaderka, doniczki, jakieś cosie straszą incognitem, roztrzaskane fragmenty czegoś produkują znaki zapytania
i nawet puszki z piwem?
[Kiedyś tak się wkurzyłam na Naczelnika, jeszcze zimą za króla ćwieczka, że rzucałam "w niego" na oślep po podwórku, czterema pełnymi puszkami piwa. jedną do dziś widzę zaplątana w sosnowe gałęzie].. Ostatnio odciągałam te gałęzie, bo tulipany mordy darły, że się zaklinowały na grządce.
I tak dalej nie może być. co to za burdel tu macie i takie tam...
 W naszym przypadku nigdy nie ma, że równo w szeregu, na rozkaz i przodownicy pracy na grządce.
 Cała wioska o tym wie. W naszym przypadku od ponad dziesięciu lat remont, budowa, przerabianie i ciągła rozpierducha w obejściu, gdyż co z jednego wyjdziemy, pakujemy się w następne, sołłł się wiocha przyzwyczaiła.
Ale tą razą, to już normalnie widać, że jakaś trauma nas dopadła. 
**
Wiosna. bo koguty mordy drą.
I ja sobie każdego poranka obiecuję, że jak tylko wstanę z tej maligny, to je pozabijam i ugotuję,
oraz zeżrę, choć nie jadam wywaru z trupa.
Tak mnie wkurwiają tym darciem ryja od 5ej!?
 *
Rano, po nocy pełnej przygód, pod tytułem kaszeltrzepałmną tak, że lewitowałam,
pije poranny gar mleka z kawą, zjadam suchy kawałek chleba i połykam  antybiotyk.
Dopiero po śniadaniu reszta leków. A śniadanie owszem  niechętnie, jeść mi się nie chce.
Syrop chlam kompulsywnie. inaczej nie poleżę i nie pooddycham w spokoju. nadal bolą mnie stawy.
I tak sobie myślę, że cholera kiedyś w takim stanie do roboty popylałam!?
Kiedyś, tak się zawsze zapuściłam chorobowo, że miałam po kilka angin i gryp w roku.
Taka byłam mądra. no dobra, starzeję się jak nic. Cały post pierdolę o chorobie.
Wychodzi na to, że kiedyś byłam głupia i ...nadal jestem.


 ... jak tak czytam, to normalnie krajobraz po bitwie.

I żeby nie było, że u nas tylko dżuma, stęchlizna, rozkład i niemoc.
To takie zdjęcie ściany z sypialni na koniec zaprezentuję. że jednak sielanka.
(zdjęcie takie sobie z pozycji leżącej, na więcej siły nie miałam).