Cmentarna Uppsala o zachodzie Słońca.

 Biwakowanie w krzakach, jak nazywam kamperowiska na dziko lub pół dziko. ma swoje plusy i minusy. Stanęliśmy nad kolejnym jeziorem przemieszczając sie na Wschód w kierunku Uppsali, na grobli. Plusy są takie, że to zazwyczaj spokojne pojedyncze miejsca, urokliwe bardzo albo okolice wiejsko miejskich kąpielisk. Z toaletami i wodą. To że publiczne nie ma żadnego znaczenia bo ludzi tu jak na lekarstwo, znaczy mało i to jest exkluzywne nad wyraz. Otóż spaliśmy sami nad stojąca woda i w pobliżu jakiejś bocznej drogi oraz Naczelnik rozpalil ognisko w ogromnym kamieniu. No zrobiło się bardzo przyjemnie, bogdyz kocham ogien. Minus jest taki, że auta jechały dość blisko, kurzyło się na nas (a w Uppsali o 7.30jakis cięć kosił trawnik i po spaniu) są też komary, muszki i kąpiele w takiej stojącej wodzie skutkują totalnym pogryzieniem, nogami z widokiem na małpia ospę, doslownie, że się obawiam czy nie padnie podejrzenie. (Nie aktualizujemy sytuacji więc nie wiem jak tam zaraza. Jak tam Odra....kurwa a Naczelnik tylko sprawdza czy się ewentualnie pojawila jedna klepsydra. Wiadomo kogo. No niestety rozczarowanko). No to po biwakowaniu na grobli w lesie, które  mogło się skoczyć fatalnie, bo teoretycznie łosie, niedźwiedzie i pumy MOGŁY się przytrafić. Ale nie, no nie zobaczę tego łosia, kurewa.

Za to węże żmije zaskrońce owszem, włażą nam w drogę akurat nad morzem bałtyckim zazwyczaj (w pobliżu latarni Lange Eryk na Olandii żmija jak szlauch popierdalala do naszego śniadania na trawie) aktualnie taki mniejszy wygonił Naczelnika z wody.  Bo aktualnie znów jesteśmy nad Bałtykiem ale po kolei. 

Po grobli w okolicach Õrebro, gdzie obserwowaliśmy jak dramatycznie spada poziom wody, ruszyliśmy do Uppsali. 

Uppsala, pierwsza stolica Szwecji, piękne miasto, powitała nas ponad trzydziesto stopniowym upałem nie zwykłym w tej części Szwecji. Odechciało nam się zwiedzania. Poczlapalismy do największej w Szwecji a nawet całej Skandynawii katedry a tam groby królów w tym Katarzyny Jagiellonki i świętego Eryka i Karola Linneusza ...

 I Ona:

Maria. 

Wzrok mój ściągnęła jej twarz. Zrobiłam jej zdjęcie z partyzanta,bo myślałam, że to żywy człowiek... a to instalacja artystyczna: Maria powrót.  Niezwykła.

Pokręciliśmy się po starówce, zjedliśmy sałatki w barze sushi i zapadła decyzja o noclegu na parkiingu w starej Uppsali czyli Gamli. I była to bardzo dobra decyzja. Najlepsza. 

Parking przy muzeum był ocieniony i oczywiście były wygodne toalety. Posiedzieliśmy do 19.30 na trawie w wygodnych krzesełkach poczytaliśmy i gdy temperatura spadła dość, poszliśmy zwiedzać piramidy szwedzianskich władców przedwikingskich czyli grobowce kopce kurchany a widoki i miejsce i czas o zachodzie słońca sprawił nam kolejne niezapomniane przeżycia. Składano tu ofiary z ludzi i zwierząt w świątyni na miejscu której obecnie stoi kościół, oczywiście 

Znajdowały się tez tarasy z królewskimi sidzibami, odprawiano tu pogańskie rytuały.  kurchanów ze szczątkami, jest sporo cały rządek i można je obejść a nawet wejść choć to zabronione 

Po lewej stronie na zdjęciu prezentuje się budynek muzeum(architektonicznie perełka) w którym znajdują się wnętrza wybebeszonych kurchanów. I wszędzie tu są groby i siedzisz na grobach. Około trzy tysiące neolitycznych pochówków. Wszędzie. Siedziałam rano z kubkiem kawy w gaciach odpiżamy na cmentarzysku  i patrzyłam na grobowce, po nocy pełnej ciężkich snów, oboje mieliśmy niespokojne niedobre sny...a Magda napisała: NICZEGO stamtąd nie zabieraj żadnego nawet patyczka ziarenka... GamlaUppsala zrobiła na mnie ogromne wrażenie,  zaniepokoiła i zachwyciła i przeraziła. Ach i nocą wracalismy nie tylko z zachodów słońca nad grobowcami ale i ze spaceru na pobliskie kąpielisko, nad rzeką. 

Uppsala to był półmetek naszej podróży. 

Siedziałam i patrzylam I mialam Niewesołe refleksje ....

**

Odbilismy jeszcze bardziej na północ nad Sztokholmem, powodowani upałami. Nie zamierzaliśmy spędzać ich w Sztokholmie. Pojechalismy Na wyspę Grāsõ. Mieszka tu na stałe 800 osób i jest zachwycająco. Nareszcie mogę na własne oczy zobaczyć to co widuje na skandynawskich blogach. Malutkie plaże, domki letniskowe, i malutkie porty z łodziami rybackimi.  

Do takiego przybyliśmy jeszcze na stalym lądzie i zjedliśmy świeże krewetki i kalmary i popilam białym wytrawnym winem patrząc na port, Na łodzie i ludzi.

A potem promem przeprawiliśmy się na wysepkę i spędzimy cały wczorajszy dzien na plaży a w zasadzie na ogromnych kamieniach czytając odpoczywając opalając i delektując SIĘ Do nocy. Kolejny zachód słońca.  Dopóki było jasno czyli tak do 22.30 piliśmy chłodzone w morzu białe wino.

A dziś pojedziemy dalej ... Gdzie oczy poniosą. 

Ps

 wszystkie błędy literówki poprawie po powrocie. Nie mam już roomingu... Czyli bule jak talala.