Wzrusza.

Najwięcej czasu zajmuje mi robienie rzeczy bez sensu i bez konsekwencji finansowych a także
bez śladu. Smutne to.
Ale przyjemne, bo oznacza wolność. Że nie każda minuta musi być zamieniona na złotówy.
Nie każda twórcza robota musi mieć poklask.

Skończyłam z kupowaniem ciuchów, ubranek  na okazje. W ogóle od kogo to przejęłam i kiedy ?
co to za zwyczaje się przyplątały?
- ładna sukienka i tobie w niej kobieco, powiedziałam do znajomej a ona do mnie, że to jej pierwszy ciuch od wielu lat, kupiony w sklepie. Jak to?
bo ja kupuje tylko w lumpeksach i na wyprzedażach.
To bardzo dobrze i ekologicznie i w ogóle. Pomyślałam.
 Ja owszem ekologicznie oddaję ciuchy, moim aktorkom, znajomym, przenoszę do teatru, bo się przyda zawsze. Ale z kupowaniem mam problem. A raczej miałam. Ostatnio kupuję(luty) mało i tylko z wegańsko, humanitarno, ekologicznych stron z bawełną organiczną. Staram się.
Zaraza mnie nauczyła, że można nie kupować w ogóle, że można mniej i  mniej. ...
[A jednak znów czeka mnie wietrzenie szafy i wynoszenie i oddawanie].
Wiem to przecież, wiem, że ubieramy się dla innych, choć całe życie wciskam sobie odwrotnie.
Dla mnie lato i wakacje, to czas ubierania się w obejściu, ale też w teatrze raczej pustym, powiedzmy
niedbale - że ogrodniczki upaprane farbami, albo koszulki i spodnie upierdolone gliną.
Ciuchy wykapane w acrylach noszę na co dzień. Taki mój styl. Ale latem bardziej.
Lubię ten czas.

Dla mnie wyjazd wakacyjny, to zmiana której potrzebuję jak powietrza i lubię takie wyjazdy podczas których nie muszę sprzątać i gotować, lubię jeść w knajpach, hotelach, pić w kultowych miejscach wódkę i mieć oczy szeroko otwarte na wrażenia, widoki, zachody i wschody słońca i na historię
i lubię być zmęczona wędrówkami i wrażeniami.
 Lubię być zachłyśnięta widokiem, że aż mnie zatyka z wrażenia i chce mi się płakać i lubię mieć
świadomość, że tu w tym miejscu stał Platon.
Tych sztalug dotykał Modi a po tych Krupówkach chodził Witkacy.
Wzrusza mnie to.