Deformacje.

 Wiele rzeczy robię świadomie. a w zasadzie prawie wszystko. jestem tylko trochę inna. 

Nie otwieram książki "Teatr rodzina patologiczna na przykład, bo się trochę boję. Do wczoraja. Wczoraj ta pozycja mnie natłukła po łbie. Zawsze mówiłam, że za żadne skarby nie chce studiować aktorstwa. i pracować w instytucjonalnym teatrze. 

Świadomie bawię się formą. w każdym zakresie mojej artystycznej i nieartystycznej twórczości. w zasadzie to wszędzie i cały czas. W teatrze bawię się formą najbardziej: scenografią, czasem, historią nie opowiadaną linearnie. i czas nie biegnie linearnie. Opowieść nie jest opowieścią. jest sumą tego co się wydarzyło, przyśniło, przebiegło przez myśl. Jedynie rytm trzyma to wszystko w ramach. 

W pisaniu używam małych i dużych liter, rozmiarów czcionki używając ich jako domówień, albo niedomówień albo głosu: ciszej, głośniej. W robieniu na drutach nigdy nie mogłam zrobić normalnego swetra, zawsze były za duże i krzywe a w malowanym obrazie zmieścić się nie mogłam zwyczajnie i dlatego brałam coraz większe blejtramy. obecnie większe ode mnie. Moje ryby ceramiczne też są duże. i misy ręcznie wyrabiane. Jedynie formy mnie ograniczają. 

Właśnie formy mnie ograniczają ale w ceramice chętnie ich używam. żeby znów nie iść w moje deformacje. Bo ja uwielbiam deformacje. świadome i nieświadome. i tego szukam w sztuce. i to mnie określa. sama jestem zdeformowana. 

Myślę sobie, że miałabym o czym pogadać z psychoterapeuta :-)

*

Tymczasem soboto-niedziela. 

nadal zimno. nic nie zrobiłam w ogrodzie. Zero.  bo w sobotę spałam. przewracałam się w pozycji pionowej a odlatywałam w horyzontalnej. nie miałam siły. i było mi zimno.

Za to wybebeszyłam białe walizy z ciuchami i kapami. I jest materiał do teatru i do pszoku. Przymierzanie jest bardzo męczące. Kap białych bawełnianych mam dużo a nie używam odkąd Ciri śpi z nami i na kanapie się wala i po fotelach czyli od kulka lat. Wieczorem Kąpiel w solach magnezowych wzięłam za to. i zobaczyliśmy uroczy film Babcie na Netflixu.  mocne wrażenia wizualne muszę sobie dawkować. bo słucham strasznych rzeczy... i czytam.

Naczelnik rozpoczął koszenie ogrodu. Utknął w połowie, gdyż trawa taka, że kotów nie widać. 

Bez nareszcie kwitnie. narwał Naczelnik wczoraj do wazonu. ech. Wczoraj wstałam z zupełnie inną energią do działania. Paproch zamiatał i zmywał górę,  kręciły się prania. ogarniania, czytania, leżenia, Naczelnik miał uroczyste obchody dnia strażaka :-)

podczas roboty, przetykanej czytaniem w papierze, słucham kryminału. czyli cały czas głosy gadają do mnie. bez przerwy. 

Czytanie "Teatru rodziny patologicznej jest jak kamień w bucie. muszę na raty.

Wieczorem patrzymy film ciekawy i niepokojący. Maroko, pustynia, impreza bogatego gejostwa, się zjeżdzają padalce białe angolowate z amerykoeuropy...wypadek, Beduini. zderzenie wartości. tradycji. i czegoś jeszcze nieuchwytnego...