tuturutu jutro czerwiec

a gdy spełnia się pragnienie ...

Dwie sprawy się wczoraj wydarzyły godne uwagi. Otóż zakupiłam sobie tableta dziesiątkę  wypasionego, piękniutkiego. i cieniutkiego jak papier. o najwyższej numeracji . a po prawdzie to czarnek mi kupił :-) )) teraz jeszcze tylko kolejne pienionżki na markową szybkę i obwolutę. i będę miała sprzęt do pisania i notatek oraz oglądania filmów. na wyjazdach, w podróży. bo telefonem nie umiem. ach ach jak wspaniale.

a po drugie to (muszę pilnować numeracji, żeby nie być jak sutener, że po pierwsze i po pierwsze)) Pedro Pascal  został zakatowany w drugim odcinku S2 "The Last of Us,  ??? heloł 😮😮😮

noż kurewa co za szkoda. i ja już nie wiem czy będę dalej oglądała, Foch. 

*

A gdy będę dorosła...

Będę celebrowała śniadania, bo już wkurza mnie to wszystko "w biegu" na przemiennie z "czytam, piszę, odbieram, sprawdzam" i ...zapominam o jedzeniu. 

Zmienię swoje życie. że będę celebrowała każdy dzień długim śniadaniem. i spacerem. Będę gotowała. będę jadła sezonowo, aktualnie za mało szparagów jadam zdecydowanie. Zagnieżdżę się w kuchni, myślałam sobie, gdy wróciłam z teatru ok 20ej i ogarniałam szybko blaty. jadłam odgrzewaną szczawiową z jajkiem. rozsiewałam zapach sandałowego drzewa po kominkowym. otwierałam okna, żeby przewietrzyć, no nie mam czasu i siły, żeby się cieszyć w pełni sowim domem cudnym. nie spędzam czasu zbyt wiele w pracowni i zdecydowanie za mało w ogrodzie...

jakże to tak. 

a skąd ta śniadaniowa nakrętka? ano znów wraca na bloga Krytyka Kulinarna, i podaje przepisy, że aż mi ślinka cieknie. i to zmienia moją optykę zasadniczo. 

*

W czwartek Naczelnik sprzątał remizę i auto i odkurzali i myli podłogi myjką, bo w piątek miała być kontrola z gminy. i kiedy tak już ogarnęli przestrzeń chłopcy i się nazapierdalali, to wrócili do domu i Naczelnik został poinformowany, że się chłopcy radni z gminy zebrać nie mogą w pożądanej liczbie i kontroli nie będzie...

trzeba też dodać, że Naczelnik dwa tygodnie papiery porządkował w segregatorach na te okoliczność. i teraz zostali z tym porządkiem, jak nie przymierzając Himilsbach z angielskim. nie mówiąc już o naszym zarastającym ogrodzie. którego prawie nie widać. a wkurw mi gulą rośnie dnia każdego. w innych zaniedbanych kwestiach też.

jedynie Ciri się nabiegła i przewietrzyła, bo to pies strażacki normalnie. i korzyść dla niej nie do przecenienia z takiej akcji.

A tak poważnie, to zwyczajnie słabe jest. Ochotnicza Straż Pożarna, nie ma obowiązku być zwarta i gotowa na każde piardnięcie i takie kontrole, kiedy się panom radnym zachce. i oczywiście w godzinach ich pracy czyli w zwykły dzień roboczy. bo to Ochotnicy, jak sama nazwa wskazuje, w dodatku pracujący na swój chlebek, jak każdy. tak więc skoro raz się zmobilizowali, to więcej razy się mobilizować nie powinni...i co im zrobisz? ano nic. radni powinni ich po dupach całować i buty czyścić. czerwone dywany rozwijać. bo strażacy i strażaczki zapierdalają jak mało kto, obskakują imprezy gminne, szkolą kadry, szkolą siebie, organizują drużyny dziecięce, jeżdżą na zawody, są podporą i ostoją każdej wioski i gminy,  i WRESZCIE  najważniejsze : gaszą pożary !!!! likwidują gniazda szerszeni, organizują poszukiwania ludzi, usuwają skutki wichur i powodzi, organizują ruch przy wypadkach samochodowych, REAGUJĄ na każde zagrożenie... RATUJĄ LUDZI< DOBYTEK I MIENIE  a wszystko społecznie. bez kasy. za nic. za ludzkie Dziękuję. 

Gmina i wioski bez OSP się nie obejdą, za to z powodzeniem obejdą się bez radnych. 

zakład ?

*

Z innej mańki, otóż przybliża się termin długiego weekendu a my nie wybraliśmy ostatecznie miasta do którego polecimy. w powietrzu wisi Sztokholm. ale tak sobie myślę, że My z Naczelnikiem jeszcze razem we Francji nie byliśmy, bo osobno to a i owszem. to jest tym bardziej dziwne, że Naczelnik biegle po francusku i powinien mieć jednak żywy kontakt od czasu do czasu. i vułala.

 więc może na kawkę i krłasanta do Żoczka. choć miałam ochotę na kapuczino w Rzymie u Miśki.  

*

... myślę, że potrzeba wspólnego działania i jednoczenia się pod jakimś rekwizytem jest ludziom potrzebna, gdy czytam o czerwonych koralach, które zalały internety :-)  a ja nie mam. nigdy nie miałam.  😂😂 gliny nie zdążę ulepić, wypalić i poszkliwić i wypalić. 

i choć jestem  w tej drużynie, to czuję się nieco zmuszona. pozbawiona właściwszego wyboru. i jakoś tak mi smutno. oraz nie chcę się już ostentacyjnie identyfikować. bo dominującym uczuciem, jakie mi ostatnio towarzyszy, to zniechęcenie. i wstyd.