1-007.odliczanie do remontu, zmian, przemian.

W miejscu, gdzie tradycyjnie ludzie powinni mieć serce
niektórzy mają kamień, kamulec, kamor po prostu. cegłę.
a w miejscu, gdzie tradycyjnie powinnam mieć mózg pofałdowany nadmiernie
mam osobiście płyn rdzeniowo kręgowy only. mózgu brak. zwłaszcza pofałdowań.
Głupia jestem i naiwna.
Ale się w porę ocknęłam. I teraz muszę tylko odrzucać zwyczajowe awanse, podchody, nalegania
 i cwane komplimenty, myśląc o sobie? przede wszystkim.
Za to placówka poboru wiedzy może się nieco zmieniać, iść ku lepszemu z inicjatywy samych zainteresowanych, pod warunkiem, że zainteresowani są..
Nie usłyszałam, co prawda nic nowego, o szkołach w nowym formacie, reagujących na badania neurologów, biorących pod uwagę mózg, ten niezbędny instrument do nauki i do życia.
O szkołach niemieckich z inicjatywy oddolnej rodziców, nauczycieli i dzieci wiem od lat
i wiedza ta stała się podstawą do pracy nad ostatnimi spektaklami Formy.
Podczas dyskusji w szacownym gronie nieco osłabłam. jak tu robić rewolucje skoro myślenie na poziomie piasta kołodzieja??
Nie no najlepiej uczniów pousadzać w ławeczkach, jeden za drugim, na oku z rączkami na ławkach
 i przykłady i ćwiczonka i kreda z tablicą, w najlepszym wypadku robią prezentacje.
Problemem jest ustawienie w mojej klasie ławek w trzy stoły, do pracy grupowej.
Dla większości nie do przejścia. problemem jest przesunięcie biurka. o buchacha.
Wszystko staje się problemem. zwłaszcza inne myślenie, eksperymenty.  Ryzyko popełnienia błędów wytrąca z równowagi w dobrze naoliwionym mechanizmie funkcjonującym od lat według zasady
pradziadów. Ręce opadają, a tym czasem powinnam zakasać rękawy i napierdalać się z całym światem.
Posuwam się do granic możliwości w obrębie możliwości. tych durnot z ministerialnego założenia,
tych 45 minutowych idiotyzmów, dzwonków, programów ... od dawna z tym walczę, zmieniam
 i olewam nikomu nic nie mówiąc. ale co ja mogę? nade wszystko ile ja mogę? sama? sama myśl jak mało mogę i robię mnie rozwala:
że nie robię klasówek z plastyki i woku, że stawiam piątki za prace z założenia wmawiając im, że potrafią, bo wszyscy są Pollokami, że robią gry planszowe i każda grupa gra w grę każdej grupy, co nakręca dobrą zabawę i nikt się nie nudzi, że robią samodzielnie reklamy swojej klasy i szkoły
 i tworzymy wspólny film, że integrują się wszystkie klasy poziomami i grają do jednej bramki.
 Że odpowiadają za wygląd pracowni plastycznej malując elementy dekoracji, co utrwala w nich odpowiedzialność za estetykę przestrzeni wokół i kształtuje gust.
A na historii Ci co potrafią określać wieki uczą innych w grupach właśnie, dupą do mnie, bo ja mam się nie wtrącać, bo mój czas minął i nie dałam rady więc trzeba poprosić o pomoc ich.
I co? i Oni dali radę. z ostatniej klasówki zaledwie trzy osoby jeszcze nie.
Tylko z jednym się nie zgadzam, nie ma zgody na bylejakość w efektach pracy twórczej.
Warsztaty i nauka jak dobrze i technicznie robić, a potem robota.

 Czas na spektakularne gesty.