O Fado. Bardzo subiektywny przewodnik po Portugalii.

Ponieważ podróżowanie jest przywilejem, jak słusznie zauważyła Margo. Ponieważ, to niemożebnie wkurwia starsze panie, głównie z ukrytej opcji watykańskiej, to niech opowieść trwa.  

Portugalia: Dobre miejsce dla tych, którzy nienawidzą goronca. Przyjemne dwadzieścia parę stopni. Po raz pierwszy po wypełznięciu z samolotu nie uderzyło w nas obezwładniające piekło...ba nawet było chłodnawo, a za chwilę dowiedzieliśmy się, że akurat w  polsce cieplej, tego lata. Atlantyk, chyba robi swoje. Ocean jest niezwykły, ale nie mogliśmy się kąpać, bo fale by nas zabiły, podobno. tylko serferzy mogli korzystać. Turyści mieli zabronione wchodzenie powyżej kolan pod groźbą kary. Za to nocą wchodziłam daleko w głąb oceanu. i zbierałam różne cuda, co to potem mi się do walizki nie zmieściły. więc ich nie przywiozłam.

Portugalia jest surowa i piękna.

sama robiłam

 Nieopodal Pomnika Zdobywców w dzielnicy Belem w Lizbonie, wypiłam najdroższe piwo w moim życiu...póki co. [Nie polecam żadnych topowych miejsc, knajp w topowych dzielniach, na topowych deptakach, podobnie było w Wenecji (chyba każde dziecko już ogarnia, że na Placu Marka nie należy niczego spożywać)]. Na samym szczycie pomnika jest mały taras widokowy, z którego widać dzielnicę Belém. Przed pomnikiem położona jest marmurowa mozaika przedstawiająca mapę i trasy podróży portugalskich odkrywców. Sama dzielnica Belem jest ciekawa, W 1497 wyruszyła stamtąd przełomowa wyprawa Vasco da Gamy. W podzięce za przetarcie morskiego szlaku do Indii postawiono tam wystawny Klasztor Hieronimitów, uważany za szczytowe osiągnięcie architektury manuelińskiej. Klasztor pełni funkcję portugalskiego panteonu – pochowano w nim samego Vasco da Gamę.

No i ja ten klasztor oczywiście zwiedzałam i stałam u grobu Vasco. I dostałam głupawy, bo mi się wszystkie kartkówki świata, moich uczniów przypomniały: kto odkrył morską drogę do Indii? Odpowiedz: Vasco van Geim. I geim over.

 

Zwiedzaliśmy głównie katedry, kościoły, płace, klasztory:

Natrafialiśmy na  trupie historie miłosne. Historie, które potem uwielbiam opowiadać swoim uczniom.

Alcobaça w środkowej Portugalii. Tu, w potężnym kościele klasztoru cystersów, znajdują się dwa przepiękne gotyckie grobowce: króla Piotra I oraz jego ukochanej Inês de Castro. Z parą tą wiąże się najsłynniejsza – i bardzo tragiczna – portugalska historia miłosna, sprzed sześciu wieków. 

Oczywiście z finalnym straszliwym końcem, kochankę królewską potajemnie poślubioną Inez de Castra, zamordowano i następca tronu Piotr I najpierw okrutnie wymordował tych, którzy dokonali egzekucji a następnie wykazał się jeszcze większym szaleństwem: Chcąc uczcić pamięć żony i nadać jej tytuł królewskiej małżonki oraz królowej Portugalii, Piotr I wydał rozkaz ekshumacji zwłok Inês de Castro. Następnie sprowadził rozkładające się ciało ukochanej do Alcobaça, gdzie zostało przystrojone w koronacyjne szaty oraz insygnia władzy i usadzone na tronie. Cały królewski dwór miał złożyć hołd królowej Inês, całując ją w pierścień osadzony na gnijącej dłoni.

Dodam, że ekshumacja nastąpiła sześć lat po śmierci ukochanej... są oczywiście sprzeczne głosy historyków ale ja tam chętnie wierzę.

WSZYSTKIE zdjęcia robiłam własnoręcznie !!!

Opactwo Cystersów w Alcobaça – klasztor rzymskokatolicki

*
na przykład Katedra w Lizbonie, to jedna z perełek Alfamy – najstarszej dzielnicy w mieście. i warto. Lizbońska starówka zrobiła na mnie ogromne wrażenie ale głównie, rozmachem i tym, że się sypie.

powtórzę się, że WSZYSTKIE zdjęcia robiłam SAMA.

Cristo Rei nad lizbońskim wybrzeżem Atlantyku i rzeki Tag

Swoje zdjęcia spod tego pomnika już prezentowałam, a poniżej zdjęcia mostu koło którego w stoi ów pomnik/zdjęcie mostu zrobiłam z pomnika/.

Poza jezusami, katedrami oczywiście żółte tramwaje. Wiadomo i kolacje z tradycyjnym jadłem, które mi nie smakowało do równie niestrawnego Fado. Ożeszkurwasz mać, nie dałam rady, ani jednego słuchać, ani drugiego jeść.

I jeszcze przyroda mnie zachwyciła i oceanarium i  Cabo da roca i architektura Klasztoru w Batalha.

Czyli musi być następny raz :-)

Natomiast w ogóle mnie nie ruszył ten amok wokół Fatimy. Miejsce zwyczajnie brzydkie.  Bez żadnych fluidów, tajemnicy, oczywiście stoi pomnik JPII, a jakże oraz kościół w rusztowaniach. 

Poczułam tam takie absolutne NIC poza zapachem mamony )))))))))