o tym, że jeszcze tylko dziś a jutro luz.

No o morzu aktualnie sobie mogę pomarzyć oczywiście. Ale tak było w łikend i ciepło i mgliście
i cudownie pusto...
Obiecałam sobie, się zawzięłam i zrobiłam dziś bladym świtem te wyniki z krwi, teraz czekam na
werdykt, jak skazaniec. Przede wszystkim CRP żeby zobaczyć co się dzieje w organizmie. ale też po raz pierwszy w życiu chyba poziom witaminy D.
Wczoraj był dzień przełomu, dostałam od sąsiadkioli kwas askorbinowy czyli witaminę c w proszku, kazała żreć rozpuszczoną w wodzie z miodem, miód wywlekłam z kredensu specjalnie na takie okazje ze spadzi iglastej.
 Dziś trochę lepiej się czuję, nie czyści mnie póki co, choć ból pleców i stawów pozostał.
[Naczelnik po zaaplikowaniu mu wczoraj jednej dawki witaminy C został sczyszczony, wściekł się i oskarżył mnie o hołdowanie gusłom wsiowym]. No cóż, jak to mawiał Pan Wołodyjowski Masz bakałażu za swoje nauki.
nie dogodzisz, no nie dogodzisz.
*
Podobno w całej klinice wetowskiej tylko dwa koty są obsługiwane  w rękawicach spawalniczych, jednym z nich jest nasza Lucynka. Zaledwie 3 kilogramy wagi. Urocze, kruche stworzonko prześlicznego trójkolorowego umaszczenia. O oczętach zielonych jak spodki.  Za to jak się wkurwi,  to urocze, kruche stworzonko, to się zamienia w diable tasmańskie a zęby jej rosną jak u Drakuli lub nos u Pinokia. Krwiożercza bestia.  Abażur kazałam zdjąć, gdyż byłaby umarła z głodu i pragnienia albo od wylewu. Poza tym kot Maniek nie wracał do domu, przerażony tym widokiem.
 Łapa się goi jak na psie. Nie wypuszczamy jej na zewnątrz, więc się nudzi a z nudów robi różne rzeczy potwór jeden.
hmmmmm
*
Zawsze robię sobie dobrze, gdy muszę pocierpieć, więc i tym razem po opuszczeniu wampirów udałam się na pyszne sniadanko do ulubionej cukierni, gdzie robią cudowne kanapki.
Teraz ciepły dom z kawą i jeszcze łóżko i dogrzanie.
a potem praca...