Skurwęsyn dzięcioł???

 Pomyślałam sobie, że jeśli zobaczę jeszcze jeden znak drogowy z ostrzezeniem, że oto łoś wbiegnie nam na maskę i  rzuci się pod koła, to wyrwę ten znak i będę nim napierdalać po łbach wszystkich napotkanych szwedzianow. 

Dziś spaliśmy w naprawdę odludnym miejscu, że nawet psów szczekających dupami nie ma. Za to jest jeden ptasi rozbójnik co to drze ryja od 5 i napierdala w drzewa i ja od piatej Nie śpię. Ale za to mam arcyciekawy zestaw dźwięków i  jest całkiem spory i chyba ładny ten ptasi awanturnik. Otóż wieczorem Szalały ryby w jeziorze którego urok odkrywam teraz, siedząc na kamieniu pijąc kawę i obserwując wschód słońca w kompletnej ciszy. Jedynie ptaszor nawołuje budzi stuka i się tarabani. No i padł Jeden strzał. Nie wiem, czy teraz jest sezon na łosia, zająca czy krokodyla?? Strzał budzi grozę. Czekam. Może stado łosi będzie przeprawiać się w ucieczce przez jezioro?

Ale NIE ani jednego łosia, ani jednego. 

Wczoraj spaliśmy w pobliżu przeprawy promowej Nad fiordem. Bardzo ciche i ustronne miejsce. Fiordy są jak długie Jeziora. Tyle tylko że jeśli blisko wejścia do morza to Widoki ładniejsze i statki przepływają. Tak się kolebiemy między morzami a jeziorami i to jest niezwykle.

Wschodnia strona wybrzeża jest inna niż Zachodnia. Nie widać wysp. Nie są to szkiery jak Lofoty. Naturalnie Zachód bardziej mnie kręci. Za to Naczelnika kręci biwakowanie w krzakach, bo lubi chodzić goły i kompać się na golasa i rozpalać ognisko. Takie ma atawizmy pod skórą, prawie na wierzchu. Gdy wieczorem próbowali zaparkować inni Naczelnik uprzejmie informował, że lubi chodzic nago i... nie mamy towrzystwa ))))

Na wyspie,  z ktorej ostatnio pisałam obok nas stał tylko jeden kamper i oczywiście Niemcy. Plażowalismy na dużych kamieniach obok siebie całe popołudnie nie wchodząc sobie w drogę. Tu nikt nikomu stara się nie zakłócać odpoczynku. Jesteśmy podobni i szukamy kontaktu z przyrodą A nie z innymi turystami.   Wieczorem nastapila konfrontacja kulturowa, mianowicie Niemcy wyszli na romantyczną kolację o zachodzie słońca, z winem i dwoma kieliszkami szklanymi a my owszem Zjedliśmy kolację przy kamperze i zasiedlismy z Butelka wina na romantyczny zachód słońca ale Bez kieliszków. Piliśmy z gwinta białego rizlinga  schłodzonego w morzu. Obserwowaliśmy kaczki, pływające zaskrońce, inne ptaszki i łabędzią  rodzinę. Nie są to nasze rumuny. Trzymają się z daleka i nikt ich nie dokarmia.

Między wyspą a Fiordem przebijaliśmy się przez Sztokholm. Dosłownie wyrabywalismy sobie droge przez Centrum. Chcieliśmy choć poczuć klimat a może  nawet zatrzymać się nagodzine Dwie Trzy  w obrębie starówki. W końcu to niezwykle atrakcyjna stolica, jedyna w swoim rodzaju, położona na siedemnastu wyspach. Przeszła nam ta chęć ... To co zobaczyliśmy przerosło narsze wyobrażenia. Spodziewalam Się mostów ale nie podziemnych ulic...plątaniny wypasionych tuneli i w dodatku Z ograniczeniami wysokości pojazdów. Naczelnik, który jest bardzo dobrym Kierowca i doświadczonym Nie spanikował ale się spocił. Nie wiedzieliśmy dokładnie jaką mamy wysokość kampera. Nasłuchiwaliśmy czy miękkie odważniki stukną o dach wozu a Jeśli stukną, to czy Nas poćwiartują żywcem ludzie stojący w korkach, gdy na godziny zablokujemy ruch, czy tylko obciążą kasą za Złamanie pierdyliona przpisow Czy tylko z pogardą i Ubolewaniem pomyślą: Polacy wiadomo !!! Byliśmy Jedynym Kamperem w tym Korku i prawdopodobnie w tym centrum a może nawet w mieście...