762

budzę się nieco połamana i zaflejana i zimno mi
zza łóżka wystaje głowa z uszami a zielone oczy gapią się...
czytam ich wyraz - JEŚĆ
 inny lokator przeciąga się na schodach z bulgotem i czeka, wyraźnie na coś czeka
... na mnie ??
nie ma mnie, nie wstaję, nie chce mi się, nie mogę, nie umiem, nie mam siły
chce tak zostać w tym tygodniu, w ciepłym łóżku. i żeby wszysko dookoła
 się samo zrobiło
posprzątało, pomalowało, powygniatało i poprało
i żeby się samo pobiegało po polu z psem.
o.
pierwsza przylazła jesień, zaciągnęła wilgocią i wietrzychem
oberwała resztki liści i gnije pokotem jak okiem sięgnąć.
a zaraz po niej przypełznie zima, podobno już sięszykuje
czeka w kolejce niecierpliwie za płotem...
opuncja też czeka na tarasie i trzęsie się z zimna
obok skrzynek drewnianych wypełnionych chrustem
szyszkami i modrzewiem. opuncje wciągam na końcu, gdyż jest
kłopotliwa w kontaktach międzyludzkich. i gdzie jej nie ustawię
to prędzej czy potem się na nią nadzieję. ona mi zaś odpłaca niekwitnięciem
nieowocowaniem i w ogóle nie nie nięciem. i tak sobie żyjemy.

matko jedyna ja nie chcę zimy.
postuluję o wymazanie z kalendarza. święta mogę poświęcić na tę okoliczność.
wolę leżeć dupskiem do góry na ciepłym piasku w pobliżu morza
zamiast się miotać z pierogami w ten wieczór grudniowy.
poza tym pomór, wszyscy  kaszlą, kichają, plują i smarkają
na mnie.