Wiosna wybuchła mi prosto w twarz...

Lubię rano zebrać myśli.
nie zawsze mam czas. Szkoda, że zbiera się ku lepszemu w przyrodzie, bo zamiast zbierania myśli tu, będę zbierała myśli w polu. To też przyjemne. a nawet bardzo przyjemne pod warunkiem,
że ciepło i słońce.
Szkoda mi najbardziej Trójki z Niedźwiedziem.
To ta jedna z ostatnich audycja,  którą jeszcze można (obok Pana Mana, Wagli) przyswajać.
Zmienia się Trójka w kolejną tubę propagandową - nawet plebiscyt na "złotoustego"
aktualnie zajeżdża  komuną, co to śmiejemy się z pana sekretarza pzpr ale ostrożnie i kulturalnie
 i tak półgębkiem, prawie arystokratycznie.
A z zaplutego karła reakcji po chamsku i głośno się śmiejemy.

Nie mam obsesji poszerzania horyzontów i parcia na wiedzę w kanonie uczelni.
Już dawno doszłam do tego, że sama i we własnym rytmie mogę przyswajać wiedzę.
Poza tym przeszkadza mi, że przy okazji studiów każą wchłaniać tony bezużytecznych przedmiotów, egzaminów, stresu...nie mam czasu. nie mam zdrowia.
Mam za to obsesję spełniania marzeń i wystąpił u mnie głód poznawania miejsc
 po obrazach a nie po literach. Nie do odpędzenia głód.
Mam też konieczność czymśzająciałba, kończyn, zmęczyć się złachać fizycznie, tworzyć z pełnym zaangażowaniem. muszę (to haracz za niepalenie i dietę).
Tymczasem wiosenne osłabienie. nieodpuszcza a w dodatku znów nie ma słońca.
W niedzielę wybuchła Wiosna i temperatury poszybowały i słońce prażyło. Pobiegłam do teatru na spektakle taneczne, otóż pobiegłam na skrzydłach i bez kurtki, w rękawku trzy czwarte, w cienkiej sukienczynie, trampkach i rajstopkach (nieco grubszym ściegiem tkanych) w kotki.
Pobiegłam więc i wczoraj się zastanawiałam rano, gdy świadomość zaczęła kontaktować,
czy coś mnie boli, czy strzyka, czy stawy napierdalają?? czy gil zapycha?? otóż nie. dziwne.
A wczoraj pobiegłam już mniej entuzjastycznie i bardziej okutana w swetry wełniane i bezrękawniki
(ale nadal bez płaszcza i kurtki zimowej) do kina pobiegłam na Kształt wody
i powiem wam WARTO.  Piękny, Wzruszający i Mądry.
Moim ukochanym filmem jest Labirynt Fauna i teraz Gillermo zrobił film w identycznym klimacie.
 Dziękuję Gillermo, za to, że opowiadasz o odmieńcach i nadwrażliwcach, kompletnie bezbronnych,
wobec normalności społeczeństwa, zaszczutych.
Opowiadasz o rasie ludzkiej i jej najniższych instynktach w stosunku do odmienności w prawdopodobnie najmniej bolesny, bo bajkowy sposób, ale za to przeraźliwie smutny.
dziękuję ....