za dużo - za mało.

Lubię, gdy ludzie są dla siebie bezinteresownie mili. a to takie rzadkie dziś.
Lubię, gdy ludzie potrafią się przyznać do błędów i je naprawiać.

Za dużo krzyku i za dużo bezinteresownej zawiści wokół. co szczególnie uwidocznił mi strajk. 
Za dużo emocji, za dużo myślenia o własnej dupie, za dużo pazerności, za mało myślenia logicznego,
za mało szczęścia wokół.
Dzieje się coś nieprawdopodobnego z każdej strony.
Ktoś napisał, że w przypadku każdej grupy zawodowej hejt by się wylewał hektolitrami, bo narodek jest podły. zazdrosny. mało empatyczny. panuje powszechne przekonanie wynikające zarówno z wychowania jak i nauczania, oraz z przyzwyczajenia, że trzeba walczyć o swoje, być cwaniakiem,
że trzeba wygrywać w wyścigu szczurów...

Dzieje się.
Szkoda. Przy okazji dzieje się bardzo źle.
Za dużo chorób, cierpienia i umierania.
Za dużo głupiego rozdawnictwa.
Tyle już rozdano i nadal się rozdaje, czy powinno się, czy nie powinno,  ludzie powinni dostawać wędki, powinni myśleć, powinni być samodzielni ... powinni być odpowiedzialni za swoje czyny.
Powinni być wolni w wyborach i decyzjach.

Nie pozwalam na moje zbydlęcenie wynikające z ogólnego zbydlęcenia.
Nie podoba mi się głuchota i ślepota.
Nie podoba mi się też stanie "z boczku". a zwłaszcza zboczku.
Postawa "Ktoś to za mnie załatwi"jest niebezpieczna: ktoś za mnie zawalczy o wolny kraj, ktoś za mnie nakarmi Żydów w Getcie,
ktoś za mnie ...