Status idioty. nie dla mnie.

 Umiejętność wydawania pieniędzy jest w moich genach zapisana w taki skrajny sposób: Nie przesadzaj. oraz raz się żyje. a ponieważ jednak większość życia byłam skazana na samą siebie...musiałam mieć jakieś oszczędności. i miałam, zaraz po tym, jak z kartką i długopisem liczyłam każdą złotówkę. Pamiętam dobrze mój pierwszy osobisty kredyt: nie na samochód i wakacje, ale mieszkanko malutkie, jak pudełko na buty. Wyprowadziłam się od dziada i musiałam sobie i światu pokazać, że owszem Umiem. Następnie kupiłam wielkie kamieniczne mieszkanie, i zrobiłam, zupełnie niechcący, interes życia. Moja przyjaciółka i Dziad mi w tym pomogli. Dziad nie chciał ze mną być równie mocno, jak ja z dziadem ale wciąż chciał mnie kontrolować...i być blisko - bo stałam się jedynym łącznikiem z jego/naszą przeszłością(stracił oboje rodziców). Podczas, gdy ja chciałam się pozbyć wszelkich artefaktów minionego czasu. Odciąć.

I Byłam wtedy dość niefrasobliwa i dość naiwna... i w ogóle do mamony podchodziłam bez spinki w dupie, że muszę i że mi zależy i że mus nowe auto i mus nowy telefon z bajerami i dom mus z wypasionym sprzętem i rower. Bardziej mi na relacjach i emocjach zależało. I tak jest do dziś. Prawie. Nigdy bym nie wzięła kredytu na uto, wakacje, buty. pierdololety bajeranckie, bo pragnę się pokazać. Bo status idioty budowany jest w kraju tutejszym, na wyglądzie i miejscu spędzania wakacji. Owszem mamy jeden kredyt: na dom ale w każdej chwili mogę go spłacić, do samiuśkiego końca. Teraz mi się zwyczajnie nie opłaca. Z drugiej strony zaczęłam szanować samą siebie bardziej. i nie pozwalam ani na wykorzystywanie finansowe, ani na krzywe dile, za to od pewnego czasu ja wykorzystuję sytuację ... nauczyłam się tego. MUSIAŁAM. Nauczyłam się też trzymać od ludzi cośzacoś/opłacamisię z daleka. Serio.

Ludzie wytłumaczą sobie mamoną absolutnie wszystko, każdą podłość. Mamoną i splendorem. dążeniem do splendoru. zaszczytów, tytułów. Od zawsze mnie to brzydziło. i już tak zostanie. 

Odkąd zauważyłam, że mogę się zepsuć, że mogę mieć już niewiele czasu - niczego nie odkładam do jutra. Serio. Nie ma czasu na manipulacje, już mnie nie bawią. Nie ma czasu na nienawiści - podchody -  świństwa i zależności oraz bomuszę/wypada.  Zależy mi na wyjazdach, cisnę na wyjazdy. Zależy mi na wrażeniach, wrażam się, zależy mi na spokoju, na odpoczynku, na czytaniu, leżeniu, spaniu... robię to. Nikomu nie muszę się tłumaczyć. Postanawiam się nie przepracowywać, nie przepracowuje się... NIC i NIKT żadna idea, ideologia wiara nauka miłość przyjaźń rodzina nie jest ważniejsze ode mnie samej. 

Odkąd zauważyłam, że moja nadwrażliwość mnie zabija...

Stałam się w chuj asertywna. 

Przygotowujemy wakacje. Decyzje został podjęte: Szwecja kamperem. 

ps

jeden udupiony rodzinnie wytknął nam nieoczekiwanie, że to nasze czwarte wakacje w tym roku. A kto bogatemu zabroni się pytam się hę ?? Kto ma dzieci, ten ma smród, kto ma pszczoły, ten ma miód.