1012025, rytuał przejścia.

 oczywiście, możemy każdego dnia zrobić sobie rytuał przejścia :-)

*

jeśli nie idzie gładko, to się wkurzamy, że chujowo. 

w sylwestrowy rytuał przejścia Poszło w miarę gładko. z psem, kotami gościami i alko. w miarę... jeśli ktoś w okolicy zaliczył wpadkę, to największy pijak we wsi. 

Rytuał przejścia musi trwać w sposób ciągły.

Bo historia musi być i się toczyć i musi być dobrze. i świat czeka i wielkie podróże i spotkania a gdy patrzyłam w kalendarz 2024 widziałam same przerwy w robocie :-)

no tak pisałam sobie rok temu a teraz patrzę i płaczę. normalnie nic dwa razy się nie zdarza. ..

otóż 2024 był to rok niezwykły. Zwiedzaliśmy Sześć krajów. w tym dwa razy Afrykę. 

Najpierw w styczniu Capo Verde Wyspy Zielonego Przylądka. samolotem.

W majówkę Litwa, Łotwa. samochodem. 

w lipcu Szwecja, Norwegia kamperem 16 dni i w sierpniu Egipt. samolotem. także dobrze było. i marzenia się spełniają. ale trzeba nad nimi pracować. 

Oby ten rok był taki sam. a nawet lepszy.

[Na razie bukujemy w lutym La Palmę. i w wakacje planujemy Lofoty, zdaje się znów wyprawę kamperem. oraz w sierpniu prawdopodobnie Albania. Jeszcze nie wiemy co jeszcze. Zapewne znów miastówka. nie musi być to tygodniowa wyprawa samochodowa. może być być lot do Rzymu lub Londynu. 

No i z tabletkami mogę latać coraz dalej. więc jednak Laosy, Zanzibary. są niewykluczone. generalnie w wielu kwestiach nastąpił progres, mogę wytrzymywać dłuższe tunele czyli podróże kształcą, to działa :-)

*

DZIEŃ PO, czyli środa, to jak zwykle dzień przebimbany. z brzemieniem z tyłu głowy, że "jutro do roboty". Żadnych spacerów. Wiało i lało, pogoda, jakby się pół wsi powiesiło. w gaciach od piżamy pod kocykiem wełnianym Seriale i książki, i dokańczanie gruzińskiego wina. 

a wczoraj osiem godzin w placówce. i za co? 

składanie życzeń, uśmiechy bolesne. opowiadania, jak tam cotam?? ploty małe i duże. spodnie dostałam dżinsowe z szerokimi nogawkami. w prezencie. no i ogarniałam fizycznie zaplecze pracowni a po powrocie mnie skręciło od bólu stawów. nie mogę tego robić. nie mogę targać fizycznie ciężkich rzeczy przez osiem godzin. i koniec. kropka. 

i tu znów wrócę do 2024go:

 to też był rok książek, głównie audiobuków. przeczytanych w okolicach setki.

rok sukcesów recytatorskich. zmian w podejściu do nauczania. wstępnych decyzji. że może już wystarczy... 

[w kwestii kluczowych decyzji, które wywalają mi z budżetu sporą kasę, jestem ostrożna. i długo dojrzewa we mnie taka wolta.]

Schudłam 12 kilogramów. na razie. wchodzę w fajne ciuchy. 

przeryłam kolejny kurs angielskiego. i coraz lepiej mi idzie. gadanie. 

Jestem optymistką pod każdym względem. Serio :-) no może w typie ostrożnej optymistki. aktualnie nie marudzę, nie kwękam i nie obawiam się :-) patrzę i myślę, jeszcze tyle przede mną. nadal mam tylko jedno życie. i mam tylko jedno zdrowie. reszta to fraszka. apiestojebał. (w tym starebaby) i już ani razu nie wspomnę o tym zapyziałym towarzystwie.

Od kiedy odpuściłam politykę, a na pracę patrzę trochę przez palce. jest dużo lepiej. uspokoiłam się na ile to możliwe z moim ADHD. 

*

Dzień wczorajszy, był też brzemienny pogodowo. Od rana patrzyłam, jak temperatura spada. a w nocy były burze śnieżne i waliły pioruny. martwię się o wypał. i o jazdę dzisiejszą do teatru. spadł śniegi i chwycił mróz.. będzie szklanka. dobrze, że mogę jechać później, niż wcześniej. zdążą zasypać wszystko piachem i solą. 

a na dobry początek dnia i roku, za chwilę masaż kobio. trzy godziny przyjemności, które odmłodzą mi twarz. jutro w planach kolejna wizyta pani kosmetolog z kwasami i impreza u sąsiadów. nadal odkadzamy dom, sprezentowanym kadzidłem z Omanu. 

*

 oczywiście, możemy każdego dnia zrobić sobie rytuał przejścia :-) i stawać się lepszymi...tylko ja nie wierzę w garbate wróbelki. 

bulba

i pozdro jeszcze w starym roku, po hultajsku(czapka gawroszka) w ulubionych okularach.