Spełnienie pragnień. ale głównie opowieść o sandale...

 no to się drastycznie nie wyspałam, choć warunki owszem były, ale oczu nie mogłam oderwać od pustyni...w autokarze miałyśmy po dwa miejsca do dyspozycji, było wygodnie. potem oczu nie mogłam oderwać od Górnego Egiptu, wiosek, ludzi...pól. trzciny...

Wzorem niektórych dziuń fejsbukowych trywialnie zacznę, że życie jest piękne dokładnie wtedy, kiedy spełniamy swoje marzenia.

Karnak i Luksor.

Gdy byłam mała chciałam być archeologiem. I koniecznie kopać w Egipcie. Odkrywać kolejne Piramidy. Grobowce. Zaglądać faraonom pod spódnice. Fascynował mnie przepych tego państwa zwłaszcza za dynastii Ptolemeuszy. Królowa Kleopatra uczyła rzymian co to jest poziom imprez i życia. No i potem cesarstwo rzymskie wiadomo,  podbiło poprzeczkę nurzania się w przepychu i rozpuście jakiej świat nie widział. 

Zaczęłam od spenetrowania Grecji, potem Rzymu i teraz rozpoczęłam penetrowanie Egiptu. Na tym jednym wyjeździe się nie skończy. To wiem. 

Ale bycie archeologiem w Egipcie skutecznie wybiłam sobie z głowy 

Wczoraj.

Temperatura w cieniu dobiła do 45 stopni !!!

Teraz kilka zdjęć ze wszystkich miejsc w których tego jednego dnia byliśmy. Po powrocie rozparceluje opowieść na kilka postów.

Powyżej Teby czyli Luksor Karnak. ale zdjęcia tylko ze kompleksu świątyń w Karnaku - Największy kompleks świątynny na świecie. Akropol się może schować.

w dziwnym miejscu jemy obiad. ale może być w takim ukropie wszystko jedno. jeśc się nie chce. Renusia nie ma chusty a żar coraz bardziej doskwiera, kupuje arafatkę za 1dolar. to tu najczęstszy zaśpiew. 

Przy każdym absolutnie muzeum, robią nam turystom ścieżkę zdrowia handlarze. Ale jest tak gorąco, że i mało ich i nie ma kobiet i dzieci i dupy nie zawracają aż tak namolnie, jak w wysokim sezonie...

Aby dostać się do miasta umarłych trzeba się przeprawić przez Nil. Tu Nilem właśnie transportowano wszystkich zmarłych. Nekropolia robi wrażenie. Niezapomniane. I tu chce wrócić.

Sam Nil, to w Tebach rwąca i spora rzeka. i całkiem czysta oraz nie ma krokodyli, wszystkie po tamtej stornie tamy zostały...podobno. 

Jedziemy autokarem pomiędzy grobami zwykłych ludzi. Pomiędzy kompleksami świątyń. I zwiedzamy świątynie królowej Hatszepsut. zauważam, że strzela mi pierwszy lewy sandał. Zagotował się i klej puścił...

po drodze zatrzymujemy się przy kolosach Memnona.

A tu długa droga w pełnym słońcu. Częściowa pokonana meleksami. Świątynia jest budowana tarasowo, jako jedyna w Egipcie. przypomina socrealistyczne pałace dyktatorów.

świątynie Hatszepsut widać tam w tle wykutą w tych skałach, stąd jedziemy meleksami, nikt by tego spaceru nie przeżył.

napiszę o niej więcej w następnym poście.

I przystanek końcowy. Dolina Królów. Strzela mi drugi sandał. Ryczę bo ani normalnie chodzić ani oddychać, ani robić zdjęcia. Telefon się gotuje. Wysokie niebezpieczeństwo wybuchu baterii. w autokarze dosłownie trzymamy ją nad głową przy klimie. dopóki się nie schłodzi. 

Po świątyni Hatszepsut postanawiam już nie wychodzić z autokaru, jak to robi połowa naszej wycieczki. Ale moim marzeniem było zobaczyć Dolinę Królów więc poczłapałam. na nogach mam dwie gumki do włosów, które trzymają sandały na stopach...ciężko się chodzi...I znów od autokaru do samej doliny podwożą nas meleksami. Sandały zaczynają się... rozpuszczać. I przyklejać do stóp. 

Przed nami Grobowce faraonw. I królowej Hatszepsut. Grobowce królowych znajdują się w osobnej Dolinie Królowych. miejsce okropnego zamachu na turystów, teraz przepędzają nas prze piętnaście bramek. Tam do królowych już nie jedziemy.

Wchodzę do trzech grobowców. W środku zaduch. Nawet sobie nie wyobrażam, co tu się dzieje w sezonie, gdy turystów jest dziesięć razy więcej.. w zamian za ten ukrop, nigdzie nie stoimy w kolejkach. co za ulga. choć tyle. Zdjęcia też robię eleganckie, bez głów turystów.

To są wejścia do grobowców, przy każdym stoi tabliczka z numerem i informacją.

Hieroglify, fragmenty księgi umarłych w komorach grobowych i prowadzących do nich korytarzach. Wszystkie elementy oryginalne.

To ja ledwo żywa. Płuca napełniają się gorącym powietrzem. Wieje piaskiem, jak przy lajtowej burzy piaskowej.

Idę do komory grobowej. Wybrałam te grobowce, gdzie nie trzeba schodzić po schodach. Im niżej tym gorącej i duszniej. Taka sytuacja.

Było momentami straszno i niebezpiecznie. Ale nie żałuję. I Wrócę. W sezonie, który trwa od października do marca. Z pewnością będzie to wyjazd prywatny do hotelu w Luksorze. z pewnością około sezonowy, bo nie interesuje mnie tłok. Z noclegiem w mieście umarłych i bardzo wnikliwym zwiedzaniem. 

kurcze, kilka lat się szykowałam do tego wyjazdu i znalazłam przezabawny opis wyprawy do Egiptu na pewnym blogu, ale nie mogę go teraz namierzyć. wtedy umierałam ze śmiechu i myślałam sobie, że ja to się dopiero przygotuję nooo już teraz rozumiem kobietę. Na to piekło, to się przygotować nie można. oraz na rozpuszczenie sandałów...na własnych  nogach. Z Doliny Królów do meleksa prawie biegłam, z prawie płaczem, mijałam tych handlarzy ale nikt mnie nie zaczepiał...NIKT NIE MIAŁ ODWAGI MNIE ZACZEPIĆ taką miałam minę i twarz radosną a w głowie wizję operacyjnego odrywania rozpuszczonych i następnie zlanych ze stopami, przylepionych do stóp, sandałów...

Wszystkie zdjęcia moje. warto spełniać marzenia. 

*

Dziś odpoczywamy na plaży i w basenie. Zakładam maskę do snurkowania. Rafa koralową czeka i woła...