O tym, że mi duszno. i o syndromie starej lokomotywy.

chodzę w gaciach od piżamy z kubkiem kawy w jednaj rączce i a w drugiej z wężem. Z powodu wyrwania się z błogostanu wakacyjnego, wykoleiłam się domowo i wszystko usycha. 

 Nie no wczoraj było jeszcze gorzej. serio. ..

Osiem godzin w ukropie, czyli w piekielnej pracowni i potem jeszcze rada. Ludzieeeee, dziesięć godzin w placówce poboru niewiadomoczego. i po co. Zamiast na tarasie, plaży, hamaku. w górach. na łajbie czy w kajaku. I ZA CO???

Tego lata dobitnie się przekonuję, że goronc może życie uczynić nieco trudniejszym. a nawet Bardziej. Ale decydujące są warunki brzegowe. A żeby sobie jeszcze bardziej życie upierdolić, postanowiłam w tym piekielnym zamkniętym nagrzanym pomieszczeniu użyć farb w sprayu.... no efekt był powalający. Dosłownie. Smród ściągnął gapiów z całej szkoły. ale parapet i inne części instalacji wyglądają imponująco. natomiast główka mnie bolała już do końca dnia...

Znów muszę skreślać cyfry i fantazjować o wygranej. kiedyś wreszcie się uda...i wtedy pierdolnę te robote, każdą !!! i będę już tylko podróżować. z książką w ręku. z racji dużej ilości czasu głownie statkami,  jachtami, promami, a czasem samolotami. 

Tego sobie życzę na nową dekadę. i tylko tego zaraz obok zdrowia.

Nie, no coś zrobić muszę, bo inaczej zwariuję. Czuję, że mi duszno. W każdym wymiarze. Łącząc kropki wychodzi mi, że fizycznie niedomagam i głównie płacę za stres i nadmierne emocjonalne zaangażowanie. Czyli życie intensywne. ale po co mi inne. Bezpieczne. Wyblakłe. Wyprane. Przewidywalne. Cykliczne. Nudne...

[czytam o fascynacjach i nietuzinkowych działaniach różnych blogerek. i to mnie kręci. nietypowe i wykraczające. wytrącające. żadna tam średnia krajowa]

Tymczasem w tutejszejszkole Już mnie zaczyna wszystko wkurwiać na maxa. 

(Z jednej strony żalą się moi ósmoklasiści na nową historyczkę, z drugiej strony ona się żali, że jej dają popalić. i jasno do zrozumienia, że tęsknią za mną. N,o sama ich tego nauczyłam, żeby się nie certolić, tylko walczyć o swoje. mieć zdanie i naprawiać świat. wiem że nie odpuszczą... zuchy :-)

Czeski film w efekcie chujowej decyzji świetlicowej. jak to było ? 

: Chłop ze wsi owszem ale wieś z chłopa nigdy. No i tytułem przeniesienia : świetlicowa pozostanie świetlicową.

Ogólnie w tej placówce aktualnie loty decyzyjne i zwłaszcza międzyludzkie się Zaniżyły i najważniejsze stały się ściany. a dokładnie kolory tychże. Postanowiłam się nie mieszać. w żadne działanie.  z drugiej strony niewykluczone, że zacznę się nudzić na tej plastyce.

*

Julek się spisuje. jeżdżę dumna i blada w czystym do obrzydliwości aucie. Czy mi z tym dobrze? ależ naturalnie. i taki stan błysku, pachnący nowością i czystością postaram się zachować najdłużej, jak się da. to kolejna dobra zmiana w moim planowaniu. żadnych brudów, rekwizytów i kwiatków. od tego mam Reńkę (w dupach nam sie poprzewracało, z trzema autami)

**

Stawiam sobie wyzwania, pracuję nad sobą, uczę się języków, nowych rzeczy, dygam do miejsc nowych. przekraczam własne granice i aż się boję co za zakrętem. bo nie chcę przestać.  

Ruch jest motorem życia i powoduje, że nie pleśniejemy. Nie ma innej opcji. Każdy, kto twierdzi inaczej, kłamie i zaklina rzeczywistość. Stajesz w miejscu i natychmiast zaczynasz się cofać i Sypać. Przestajesz nadążać. Za wszystkim. Pierwsze pojawiają się oznaki zewnętrzne. znika sprężysty chód i pojawia się utykanie. stękanie, trzeszczenie w stawach. zanika płynność ruchów. no bo po co się wysilać, przekraczać barierę bólu, ?? po co pływać, jeździć na nartach, chodzić z kijami czy jeździć na rowerze, rolkach. praktykować jogę, czy tańczyć ?? 

Następnie zaczyna się chodzenie w wygodnych sportowych stanikach( w których cyc wygląda jak flak) i szmatach wygodnych i butach ortopedycznych, baaardzo wygodnych. Po co się ubierać, przebierać, odstawiać ten cały teatrzyk modowy ?? 

malowanie się ?? kosmetyczka, fryzjer ...  apages. satanes. 

Wszystko to się dzieje, gdy tylko przestajesz mieć kontakt ze światem zewnętrznym, lub ignorujesz ten świat, BO TY WIESZ NAJLEPIEJ, bo ani do pracy, ani do ludzi, ani w europe... i zaczynasz tracić kontakt z bazą, z lotniskiem...zaczynasz pierdolić, o tym jak to drzewiej bywało. i jak to świat schodzi na psy i panie dzieju, proszęjaciebie, chamieje. język, obyczaje. bo ty nie rozumiesz. a ciebie już nikt nie potrzebuje. stara lokomotywo na bocznym torze.

i tak stajesz się staruchą.

Bęc.

także ten.

Zaraz dygam do dietetyczki za darmo, w ramach pewnego programu zdrowotnego a w łikend plażaaa z psem i książką.