Międzyczas.

W środy piję kawę w łazience i patrzę jak wstaje dzień.
a mniej romantycznie rzecz ujmując, to dokonuję analizy, czy wstaje raczej słonecznie,
czy wieje, czy leje. oraz jaki jest stan liści na drzewach.
Dziś na zewnątrz wilgoć, aż gęsto, że w oczy szczypie. mży.
Od miesięcy nie chodzę po polach, pies patrzy na mnie jak na ostatnią świnię i łajzę bez honoru
i rację ma. obiecałam sto razy, że jutro, że za tydzień, że jak będzie cieplej, że gdy przestanie padać,
że gdy wyzdrowieje....i wypycham ze łba sznurek po wisielcu dyndający na drzewie.
Tej jesieni u mnie pracowicie. Tej jesieni u mnie domowo bardziej niż szkolnie czy teatralnie.
jeśli nie poukładam w domu,
zanim nie skończy się rozpierducha
dopóki trwa remont
nie skupie się wystarczająco na całej reszcie.

Łazienka się kończy... to teraz czeka kuchnia.
i żeby uprzedzić gadanie o naszym czasowym poślizgu, TAK, cały czas dokładamy do pieca,
cały czas pojawia się coś dodatkowego do zrobienia.
Ja zwyczajnie się uzależniłam od tego remontu, ja żyć bez niego nie mogę, ja sobie niewyobrażam
tego świętego spokoju i niepałętania się obcych ludzi po chałupie, zresztą jakich obcych
 oni już jak rodzina... a do świąt tuż, tuż...
I już za chwile będę miała pięknie wystylizowany dom.
Ale jednak
w międzyczasie coś trzeba robić, międzyczas jest dokładnie okupowany przez gęstniejące zajęcia
w placówce poboru wiedzy i teatrze.
Tymczasem zagęstnik unijny mnie wkurwia.
Takiej biurokracji zwyczajnie znieść nie umiem.
Jestem artystką, wszystko wyreżyseruje, wystylizuje, powalczę o nobla w dziedzinie
poziomu artyzmu w artyzmie. ALE tabele, kwity, analizy porównawcze, metody, cele, ewaluacje
japierdolę uprzejmię
i owszem jeszcze się nie zaczęło już mi się odechciało.

ps
szczątki smoleńskie, to dowody w sprawie. to gwoździe do trumny na donalda and campany,
bardzo to godne. bardzo ludzkie, humanitarne i .... bardzo.