O tym, że w naszym obejściu...

Lubię to w naszym obejściu, że trawa jest tak równo i pięknie przystrzyżona
(kto kosi, no kto zgadnie?) przemówił Naczelnik,
a te kwiatowe rabaty tak buchają dziczą, taką obfitością wyłażą ze swoich miejsc, są takie
nieuporządkowane, uroczo chaotyczne (kto dba o te dzicz kwiatową, ko zgadnie?).

Podobno trzeba zrobić zdjęcie lub jeszcze lepiej nagrać sytuację, żeby ją zobaczyć naprawdę 
i nabrać obiektywizmu.
e włala:

 róże obrodziły i będzie zawrót głowy na tarasie, gdy tylko zakwitną.

No i na koniec galerii ogrodowych szaleńców
Panna Glicynia

która NIGDY nie kwitła. Właśnie jej powiedziałam, że postrzyżyny w planach,
takie do zera, do gołej glacy. Może się opamięta.

Różanecznik przez nas posadzony 10 lat temu, morduje się każdej śnieżnej zimy
dając odpór tonom śniegu i łamiąc się przy okazji.
A dodatkowo  łapiąc promienie słoneczne, które jakimś cudem docierają do niego,
gdyż ma pecha być wsadzonym między ogromnego świerka i tuję chyba.

dlatego Naczelnik zaczął obrabiać w kulki iglaka, ZACZĄŁ...
i jeszcze to potrwa.

W chałupie akurat kwitną wszystkie cztery rozsadzone kliwie,
choć zdemolowałam im korzenie.

Zdjęcia oczywiście wykonane telefonem, w pośpiechu dziś srana...

fstyd mi cały czas.

I na koniec kronikarskich obowiązków, taki happening zrobiliśmy w teatrze,

w proteście przeciwko obcinaniu subwencji na kulturę.

a tak po prawdzie, to się pakujemy,

remont soon.

A poza tym kwitnie moje ulubione trio - jaśmin, bez i piwonia. jest bosko.