364 jeszcze...

jeszcze letnio w pracy, jeszcze zrywam jeżyny na polach, raniąc sobie palce i marionetkując zawieszona na krzaku. Erna łapczywie zjada podane owoce i sama też zrywa raniąc sobie pysk.
no ale nalewki jeżynowe są warte każdych poświęceń.
W teatrze luzzzz więc robię porządki w garderobie i lepię gary. ostatni niespieszny czas, kiedy mogę tak albo tak i jeszcze mogę nic, jeśli wola i mogę cieszyć się ciszą i dobrą muzyką wypełniającą pracownię plastyczną. ostatni czas tryumfu muzy i ciszy nad ludzkim gderaniem i dziecięcym świergoleniem...
Od poniedziałku się zacznie robić gęsto i gęściej coraz. choć wszelkimi siłami się zapieram aby ocalić dla siebie wrzesień. no i co z tego, że latem w chałupie nie gościł nikt, nie było rytualnych grilli ani kilkudniowych posiadów.. skisła mi gościnność?? raczej zmęczyła mnie ludzka istota. Całe lato spędziłam poza chałupą i przewalały mi się tłumy ludzi...więc w domu zechciałam mieć święty spokój. a i tak próby, zajęcia i  sprzątanie i porządki, a wszystko NIEDOKOŃCZONE, rozgrzebane, zawieszone.
i roboty w chuj po brzegi.
Szkoda, że pracuje w takim trybie, iż nie mogę wziąć rocznego urlopu i robić co chcę
 i jechać gdzie chcę i nic nie robić i malować, lepić i pisać.
tak bym chciała. a ja tymczasem sobie dokładam i dokładam
choć przecież obiecałam w pakiecie z przeprowadzką tutaj, że sobie odpuszczę.
no debil.

Kupujemy nową ekstremalną, inteligentną, a jakże
pralkę, starą  przenoszę do teatralnej łazienki, dopóki jeszcze pierze.
i tam właśnie będę prała ...buty...kotary...szmaty upierdolone...a nie w nowej i  inteligentnej.

z wujkiem co się zepsuł jakby lepiej, choć nadal w farmakologicznej śpiączce.