Beksińskie i Wajda.

Śnił mi się Wajda dziś w nocy...
fragmenty Pana Tadeusza i jacyś aktorzy... Szapołowska...
No więc Wajda nie żyje a przecież w tym śnie myślałam właśnie, że nie jest wieczny.
Obawiałam się choć teraz na jawie myślę sobie, jak to?
to niemożliwe Wajda był, jest i będzie jako ta opoka.
No i czy my nie jesteśmy przypadkiem jednym organizmem? połączonym niewidzialnymi
międzygwiezdnymi nitkami, galaktycznym tworem, gdzie wszystko łączy się ze wszystkim.
Czekam na Powidoki, zwłaszcza, że historia Kobro i Strzemińskiego jest powalająca.
I jaka piękna klamra, że ostatnim filmem Mistrza jest film o artystach w Łodzi... 

**
A my wczoraj pojechaliśmy na rodzinę Beksińskich do kina, gdyż popieramy legalną kulturę.
i było mi ... rozedrganie w czasie bardzo. za bardzo.
Przypomniałam sobie lata osiemdziesiąte. film jakoś nieprzyjemny dla mnie.
ale bardzo dobry oczywiście. moja muza i ulubione obrazy Beksińskiego,
przypomniałam sobie też audycje Tomasza... i parę osób ważnych wtedy.
Przypominam sobie też moje emocjonalne popapranie i widzę się nieprzyjemnie jednak
zaangażowaną  uczuciowo, co mi się czkawką odbija do dziś.
A tymczasem
Beksiński malarz, to najbardziej pogodna i zrównoważona dobra dusza malarska jaką znam.

***
Tresowanie osoby przez trzy miesiące a już prawie czwarty ...zrobiło swoje.
organizm się przyzwyczaił i teraz wstaje, no wstaje o hitlerowskich godzinach
czy musi, czy nie musi. czyta więc zaległości, pisze i czeka na robotników.
Końcówka remontu jest kurwa niedowytrzymania.
Co to jeszcze Stanisławowi zostało? no ściana do zbudowania, kafle do położenia,
kible do powieszenia, grunt, tynk i malowania a wszystko na ścianach w łazience
a i jeszcze drzwi do wstawienia.
Poza tym zadania dodatkowe - postawienie wanny z tymczasowymi nóżkami na belkach
i zbudowania szafki ze starych desek i belek pod zlew...
tak z dwa tygodnie jeszcze, prorokuje Naczelnik. Oby, oby - dodaję ja. zważywszy,
że miesiąc zamienił się w trzy...
W międzyczasie Naczelnik musi otłuc ścianę w kuchni i jakoś ją obrobić,
najlepiej w ten łikend (nie ma mnie))  a następnie pomalować kuchnię, po zakończeniu remontu.
gdyż dostała rykoszetem i niechcący też ją przemeblowaliśmy.
Ja natomiast muszę to wszystko posprzątać, łącznie z odkurzaniem ścian,
przecieraniem każdej łyżeczki w kredensie.
Wspomagana przez Matkęjadwigę, która z nudów jest w stanie pięć razy wykonywać tę samą robotę, w przeciwieństwie do mnie. ja nie lubię wykonywać pięć razy tego samego...dla wykonywania tylko...dla usprawiedliwienie pobierania powietrza ...w imię lepszej sprawy?? z głupoty??
Tymczasem na górce w pracowni, na podłodze, pośród koszy z brudami i kartonów
leży sobie cielsko kredensowe przewrócone na łopatki i czeka na dokończenie malowania.
Drugie cielsko stoi w kominkowym i czeka na to samo.
Drzwi łazienkowe i szafka czekają na przecierkę.
Czy my aby na pewno do świąt damy radę, zwłaszcza, że na początku listopada uprzejmie podziękujemy za pomoc Matcejadwidze, bez względu na wszystko.

...
bowiem wszystko ma granice, choć podobno sztuka nie.