Odwilż twarzy.

system mi się zawiesza niebezpiecznie.

idę do psychiatry. po tablety. na przywrócenie systemu.
 i czas już, bo ostatnio się tak zapętliłam,
że do zabicia prawie. a już do wylewu z bankructwem połączonego z pewnością.
.
Zakończyłam pracę nocą ciemną w teatrze, wzięłam wszystkie swoje klamoty,
pięć toreb z papierami, laptopami i praniem
.
.
I Zaraz po zakluczeniu drzwi wyjściowych Zostawiłam komputer w teczuszce pod teatrem.
wsiadłam do auta i odjechałam w siną dal.
Sytuację ogarnęłam po powrocie do chałupy
.
.
 .
natychmiast zbladłam,
we łbie mi się zakręciło,
i pognałam co koń wyskoczy, z powrotem do teatru,
Oślepiając długim światłem na drodze krajowej do ustki, aż mi ktoś z naprzeciwka oddał.
Zarzuciłam też niebezpiecznie kuprem w olbrzymiej kałuży i z zawałem podjechałam 
pod teatr, Patrzę, a tu pod drzwiami stoi samotna teczuszka a w środku lenowo...
matko i córko oraz kurwa mać  nie powiem, co myślałam ...  o sobie ofkorsss
Jadąc w zasadzie nie myślałam, starałam się nie myśleć... całe życie w tym kompie, zdjęcia, dokumenty... plany finansowe, korespondencja.


ps
Wreszcie, nareszcie czuję się ... lepiej, bo mój dom wyłania się z niebytu i pachnie
owszem jeszcze remontem ale też czystością, drewnem, świeżą farbą, ba tynkiem nowym
 na ścianach. Pachnie przestronnością, światłem  i wreszcie, nareszcie nie mam doła
 i nie jest mi źle, kiedy porównuję, wręcz odwrotnie.