o przemieszczam się.

Przemieszczam się czasowo,
mój wehikuł czasu nazywa się blog i patrzę na siebie od 2012 roku, patrzę i słyszę,
że zimno było przeważnie na początku kwietnia ale ok. osiemnastego,
to już fala gorąca się raczej przelewała.
 A tymczasem na drzwiach tarasowych napisane - Taras zamknięty.
wkh bratki piszczą, piszczą na fioletowo w ceramicznych skrzynkach przy tarasie postawione.
a tulipany na żółto w ziemi. Rano wyglądam i sprawdzam czy jeszcze stoją pąki ??
Lodówka zionie na plus dwa, mieszkamy w lodówce, para z ust na tarasie nie przestaje.
śnieg pada nieustająco. nie chce mi się. wysiłek fizyczny był a teraz raczej jest intelektualny.
Nie wiedziałam, że remont zmęczy aż tak. że zbieranie się zajmie mi rok.

I znów były święta.
Coraz bardziej niemoje. obce. oszukuję. nie szkodzi,
cała ta układanka eschatologiczna jest zbudowana na kłamstwie.
Cykliczność przyspiesza. przerażająca wiedza/przewidywalność
pór roku, świąt, zachowań.
nuda.

A w tle jakiś ferment bliżej i dalej.
niemój, nie mieszam się już. nie wnikam i nie patrzę[ żeby nie bolało].
Patrzyliśmy na Narkos  wbici w kanapę, pod pledem.
pierwszy raz żadnej przyrody z pól czy piasku z plaży. po co?
Odrętwienie. i tylko coraz bardziej nie ma ...

nie ma sąsiada, co sadził to drzewo
i nie ma sąsiadki, co plotła makatki
zniknął ten stary co chowa dolary ....