Dzień zaduszny.

[w zasadzie każde ze zdjęć prezentowanych na winiecie mogłabym opisywać osobno, wchodząc w szczegóły. opisywać detale. na przykład, że po lewej na wodzie widać żółte bojki, czyli miejsce hodowli krabów. że kamper stoi nad klifem. mogło by mieć swoją odrębną historię. ..]

*

 pospałam do 9ej. Dziś piękny słoneczny dzień. uspokoiło się. i już tak nie wieje. ale za to zimniej i noc była zimna. a tymczasem na tarasie jeszcze wielka donica z agawą została.

Naczelnik na cmentarzu kwestuje od rana. ja planuje długi spacer z Ciri. i porządki papierowe :-( na razie wygrzebałam cały zestaw do hiszpańskiego. na posprzątanej podłodze sypialni stoi kilka koszy i szuflad do uporządkowania. kartony na posegregowane odpady. jak ja tego nienawidzę. ale czasem znajdę, to czego długo szukałam albo coś fajnego.

Wczoraj po porządkach domowych, zalegliśmy na kanapie i jednym haustem szarpnęliśmy cały polski serial: Idź przodem bracie, Neflix. Musiałam robić przerwy, bo mnie te krwawe i brutalne sceny zamiatały.

**

Utknęłam z wyprawą norweską, bo zawzięłam się, żeby wrzucać filmy. I trzeba je najpierw umieścić na moim kanale yt. teksty rozszerzone i zdjęcia uzupełnione na razie w 2 postach. idzie powoli. bardzo. 

kamyczki malowane przez dzieci w naszej pracowni

(dla Repo,

Jur łelkam)

Jelita trochę ruszyły z kopyta,

tabletki w skarpetki a czopki w poślodki.

i mała nadzieja zaświta, że mocniej ruszą z kopyta.

Nie straszne mi trony a na nich krony.

codziennie rytuał zakwita,

i plakat nad łóżkiem: nie wolno olewać jelita.

Coś bulknie, coś purknie, cichutko zazgrzyta,

z refrenem na ustach: że jednak żyją jelita. 

Ach ludzie, Radocha w tym trudzie,

że żyją, niech żyją jelita.

[już sympatyczniej bardziej o wypróżnianiu nie umiem, choć mgłabym to ciągnąć w nieskończoność ale po co ? no chyba, że ktoś zechce]