siła przyciągania.

Jak już jestem na tym polu,
pod warunkiem, że
nie ma błota,
nie ma wiatru
nie ma siarczystego mrozu
.
.
.
to mi się podoba, że hej !!!
endorfiny zalewają mnie tonami i jestem szczęśliwa, rześka(kurwa jak się pisze rześka)
radosna, że wietrzę łeb, że świat pięknieje, bo wiosna tuż,
i nawet se truchtam i pobiegam i poćwiczę ...
dopóki nie zaordynuje powrotu z tego pola i wiatr zamiast w dupę
wieje mi w twarz, że pysk odpada. odpadają też uda.
Na pola mogę się udawać na dwie godziny przed wyjazdem do pracy, żeby odtajeć,
rozgrzać się prysznicem, ŻEBY TWARZ WRÓCIŁA NA MIEJSCE.

...

ale że nie wszystko musi się zaraz dobrze kończyć
po powrocie i próbie przeparkowania auta, pod samym garażem tak jebnęłam o glebę
[po wcześniejszym rozpaczliwym i krótkim tańcu na lodzie]
najpierw plecami i łokciem, a na końcu potylicą, że mi w oczach pociemniało.
Aktualnie Boleśnie odczuwam siłę przyciągania, 
a piasku zdaje się nie ma w okolicy.
Naczelniku strażaku !!!!

*
dziś tańce w teatrze jeszcze w starych trampkach
ale za to kultowych, starach, z lat dziewięćdziesiątych, a co.
Buty do tańca i ćwiczeń jadą do mnie.

no i pada śnieg aktualnie.
piszę jedząc drugie śniadanie i pijąc drugą kawę.