o tym, że życie mi nie smakuje.

Wiem, że to nie ma znaczenia i nie usprawiedliwia niczego, zwłaszcza ciągnących się spraw,
brak ogarnięcia. momentami stuporu i ogólnego rozpieprzenia.
niechcemisiewstawać rano. leżeć i cierpieć mi się chce.

Już mi nawet pisiory zwisają kalafiorem zgniłym, znaczy źle jest.
Naczelnik już patrzy na mnie z politowaniem i zadaje niewygodne pytania.
- ja ci minął dzień kochanie, naprawdę nie zdarzyło się nic przyjemnego??
A  wieczorem, przed snem zawsze powtarza, że mnie kocha. Trudno nie docenić wysiłku.
Rozgrzebane sprawy od poniedziałku, ciąg zdarzeń naciska, wymusza i zadusza i nie widzę
światełka w tunelu. Sprawy się multiplikują zawzięcie. i jakoś nie chcą same rozwiązywać.
oraz bez mojego udziału. jakoś wszyscy coś chcą!!!
a terminy napierdalają po łbie i kalendarzu.
Jedyny przyjemny moment srana to kawa w łóżku, a z wieczora to przytulenie i zaśnięcie.
OTÓŻ jedzenie może nam jednak narzucić styl życia. bycia, odczuwania.
ale żeby tak ???
Wszystko mi lata koło kostek i nie mam czasu ani kupić butów, ani szamponu do włosów.
Nie ćwiczyłam ostatnio. dziś choćby nie wiem co, wskakuję na salę. a nie chce mi się.
...
Miałam wczoraj popołudnie i diabli wzięli to popołudnie.
nic nie zrobiłam. dogorywałam.

A tu czytam, że ludziom rwa kulszowa i wypadające dyski się przytrafiają i wtedy dopiero jest tragedia.
Myślę o tym czasami, że to byłoby straszne - unieruchomienie, zależność,
a przy tym pełna świadomość. zdanie się na łaskę i niełaskę innych, upokorzenie.
brrrr
I wtedy otrzeźwienie i strzał w pysk. że jestem mięczakiem i albo rybki albo pipki,
że jednak chce się wyglądać, być zdrowym, mieścić się w ciuchy, to trzeba zapierdalać.
że życie jest tu i teraz i jest piękne i mus się z niego cieszyć, bo zawsze może być gorzej
kurka jego mać.