o szacunku.

Kilka dni temu spadł śnieg, który narobił bigosu totutotam, tujka podoborowa do teraz rozkraczona, potargana straciła fason i już chyba nie odzyska.
Po tym ciężkim śniegu została masa błota i podtopienia. Rowy we wsi pełne, że się im już ulewać zaczyna. A dziś dla odmiany i równowagi piździ, no piździ tak, że łby urywa i daszki patio i ściąga dachówki, że fruwają po polach. aleee też osusza.
Wczoraj opowiadaliśmy o naszym wspaniałym wyjeździe w góry, naszym wspaniałym sąsiadom.
przy wieczornej kolacji z ciastem, winkiem i dobrą łychą.
i usłyszałam od Naczelnika, że więcej ze mną na narty nie pojedzie.
No ja sobie wypraszam,  byłam pierwsza z tym oświadczeniem. otóż się nie nadaję jednak do tych sportów. kija mam w dupie z powodu strachu, że się połamię. poza tym mam wyobraźnie.
Oraz Naczelnik powalił mnie stwierdzeniem, że się mną rozczarował, bo nie chciało mi się dygać do aquaparku w Bukowinie. Zdaje się, że już tam w górach użył stwierdzenia o straceniu szacunku czy coś...
noż kurwa, niech sobie w dupę wsadzi, taki szacunek w takim razie,
gównowarty, utracony dramatycznie z powodu NIEPOJECHANIA W CELU MOCZENIA DUPY w aquaparku
obuchachacha.
byłam podła, okradłam kogoś, pozbawiłam czci i honoru, wykorzystałam, okłamałam, udaremniłam wypoczynek ???
Ja tylko chciałam, żeby ukradli mi narty.

do Matkijadwigi zapraszam