Perełki.

Bardzo rzadkie sytuacje w zawodach, które wykonuję,
kiedy młody człowiek jest na tyle skromny, rozsądny i mądry, że wie.

 Zdarzyło mi się już wiele razy w życiu. Tak szczerze. Ale czy pozostało? do dziś? w pewnym sensie tak. Niemniej bardzo doceniam takie gesty młodych ludzi.
W tym roku obfitowało trzema takimi pięknymi tekstami specjalnie dla mnie.
[i kolejnymi dwoma w formie słownej...] oczywiście wzruszam się.

Najczęściej niestety postawa, że się należy i że jakieś fochy, że jakieś takie odsunięcie aby broń boże
nie czuć się zobowiązanym czy wdzięcznym a najlepiej, że sam to wszystko i w dodatku to moja ciężka praca. i NALEŻY misię. bez zobowiązań a nawet pamięci.

A, że świat jest właśnie taki i tak jest zbudowany, że samolubny jest i pazerny oraz bardzo interesowny.
Nie liczy się przyjaźń, wspólnota a nawet pokrewieństwo.
To nie ma co liczyć na jakąś pamięć a już o wdzięczności, to należy zapomnieć i co za tym idzie nie można też liczyć na pomoc. ..żeby nie wyjść na frajera.
A tymczasem
ludzie lubią być doceniani, lubiani
ja lubię być doceniana i lubiana. potrzebuję tego, bo jestem jedynaczką.
Potrzebuję akceptacji cały czas, choć mniej boleśnie to przechodzę, gdy jej nie ma.
 Zwłaszcza, gdy coś robię z serca nie z dupy i za darmo, nie za kasę. 
I to są sytuacje i słowa których mi będzie brakowało.