902.upiór w chałupie.

 dziś straszliwa glątwa pogodowa
 po wczorajszym wyżu oszronionym i leciutkim mrozie,
który utwardził błoto, ubrał drobne rachityczne roślinki  w zwiewne białe sukienki,
 rozpylił rześkie powietrze i upięknił świat...
.
.
.
dziś chójnia
 zewsząd kapie i się rozmięka i zapada i jakby przyspiesza proces gnilny.

Prwiewiosna
ma swoje zalety, bo okazało się, że w ceramicznych donicach i skrzynkach
zalega jeszcze ziemia, która mokra i zamarznięta może rozsadzić gliniaki.
Dziś trzeba te ziemie (oraz chryzantemy) z trzech wielkich donic
  wywalić na grządki w ramach okrywy zimowej.

uporczywy brak słońca jest dobijający
dlatego wczoraj ustroiłam siankową choinkę w lampki,
okna w gwiazdy świecące i w domu się od razu przyjemniej zrobiło.

uporczywe przebywanie w chałupie od rana do nocy
też może być dobijające
 widać wszystko, ten kurz, te oplute okna, te różne cićki fruwające
totu totam...
i zapewniam, że przebywanie w domu, gdy świeci słońce 
hmmmm przedstawia świat w zupełnie innym wydaniu.

upiornym !!!

ps
taka konkluzja u Matkijadwigi w komentarzu mi wyszła,
że najlepiej by było, gyby partia rządząca lepiła pierogi
i zajmowała się choiną, niż rządziła.