Ostatni ... Prom. Pod mostem Nad Sundem.

 

Najpierw zdjęcia z fińskiego promu. głownie wypłynięcie z Malme.

Pogoda była świetna, na rejs promem. I na trasie mijały nas inne promy.

pogoda prawie sztormowa zrobiła się tuż przy polskich wodach ale i zaraz po wypłynięciu nie wyglądało za dobrze, potem się wszystko rozeszło po falach.

Przepływaliśmy pod mostem nad Sundem. mijaliśmy farmę wiatraków na morzu nieopodal Malme...

(pokazałam ja na zdjęcie w pierwszym poście z podróży)

i ten most, to była największa atrakcja tego promowania. Wszyscy wiedzą,  że most nad Sundem łączy Szwecję z Danią i część trasy odbywa się pod dnem morskim. Most nad cieśniną Öresund to najdłuższy na świecie most łączący dwa państwa – stolicę Danii – Kopenhagę ze szwedzkim miastem Malmö. Niesamowity dorobek nowoczesnej architektury. Cała jego długość to 14 kilometrów.

[wantowy most drogowo-kolejowy o długości 7845 m, przebiegający nad cieśniną Sund, łączący stolicę Danii – Kopenhagę (a dokładnie Kastrup) ze szwedzkim Malmö. Drugi co do długości most na świecie łączący dwa państwa.]

Jechałam nim dawno temu, gdy byłam pierwszy raz w Szwecji i Danii. Na wyjeździe integracyjnym z firmy. Płynęliśmy promem całą noc, w ogóle nie spaliśmy, bo to był prom imprezowy. Następnie zwiedzaliśmy wybrzeże Szwecji ale po prawdzie tylko się przejechaliśmy autokarem. Potem największą atrakcją czyli mostem przejechaliśmy do Kopenhagi. ŁaŁ byłam pod wrażeniem choć oczywiście i w szoku. gdy nagle zjechaliśmy pod wodę. Zwiedzanie Kopenhagi. i powrót lądem. Całkiem zgrabna wycieczka. 

Obiecałam sobie to powtórzyć, ale bardzo bałam się mostu. 

Tymczasem ostatnimi laty tyle razy już przejeżdżałam przez tunele - mój rekord przejazdu padł w tym roku - 14 km pod dnem z wyspy na wyspę. z zaskoczenia.

że prawdę mówiąc te kilka kilometrów mostem pod dnem, nie strachuje mnie tak za bardzo.

*

A więc na Campingu w Lommie, 20 minut od przeprawy promowej, spędziliśmy ostatni nocleg w Szwecji.

Jakie to było przykre. Bardzo. wyjeżdżać z tak pięknych okoliczności przyrody, z plaży. Zwłaszcza, że ranek był spokojny, bezwietrzny i ciepły. był cudowny. zerwaliśmy się dość wcześnie, bo na odprawę promową musieliśmy dojechać. Przed nami rozpościerało się 9 godzin płynięcia promem. Po raz pierwszy w życiu za dnia. 

Wykupiliśmy opcję z jedzeniem na samym początku rejsu, zaraz po wjechaniu na prom. Takie śniadanie trwające ponad godzinę, że można jeść i jeść i wracać po dokładki i wracać i pić te soki, kawy....Pomimo zapakowania promu do ostatniego pasażera, nie było widać tej masy ludzkiej. Byliśmy w mniejszości, która nie wykupiła kabin. I słusznie. wyciągnąć się można było wygodnie na kanapach albo i na podłodze w restauracji i pić wino.... Kto to by siedział w kabinie przy takich widokach, zarówno z restauracji na dziobie, jak i z pokładów zewnętrznych.

Wyciągnęliśmy się wygodnie na kanapach i oglądaliśmy sobie filmy, ściągnięte przez Naczelnika przed wyjazdem, na te właśnie okoliczność. Mieliśmy własne przekąski. wodę, herbatę w termosie. Często wychodziliśmy na zewnątrz, poganiani przez zegarki, żeby się ruszyć...przeciągnąć się...przewietrzyć tyłki i dla pięknych widoków. 

Przepływaliśmy koło Danii, cały czas po prawej stronie mieliśmy Danię. i Rugii.

Szczególnie Rugia mnie interesowała, bo lubię Rugię. Byłam dwa razy z moim teatrem na festiwalu i uczestniczyliśmy w projekcie z naszymi niemieckimi przyjaciołami :-) z Sassnitz.

Rugię I jej białe skaliste wybrzeże świecące z morza, chciałam zobaczyć na własne oczy.  Koniecznie. i Sassnitz.

Pierwszy raz płynęłam promem w dzień trasą Malme - Świnoujście. to bardzo ładna trasa. Polecam.

Pod koniec przed wpłynięciem do portu w Świnoujściu, rozpętało się burzysko z piorunami i ulewa. Na szczęście po dobiciu w porcie, ulewy już nie było, bo przecież kamper stał na zewnętrznym pokładzie. Taki był tłok na promie. 

Trochę nam zajęło zjechanie z promu. A potem to standard, czyli obiadokolacja w naszej knajpce, gdzie mamy już swoją miejscówkę :-), i tankowanie. Jechaliśmy już na oparach, bo benzyna w Szwecji droższa a w Norwegii jeszcze droższa, w tym roku, bo w ubiegłym było dokładnie odwrotnie. 

I dotarliśmy wreszcie do ostatniej miejscówki w Kamieniu Pomorskim, w małym porciku. Późnym wieczorem.

i choć było ok 21 i u nas jeszcze jasno. 

I tak obudziliśmy się w niedzielę. wyspani. W nocy martwa cisza. jedynie fale jeziora.

Ogarnęliśmy nieco kamper, popakowaliśmy graty i w drogę do domu. gdzie czekała stęskniona Ciri, koty, Matkajadwiga i PanT. 

Ten ostatni wpis, robię już z domu. Bez polotu. bo i sytuacja nader chujowa.

ps

Ostatni prom, to tytuł polskiego filmu. Znałam osobiście nieżyjącego już Sławka Sosnowskiego, który to napisał. a film polecam.