Czerwony - bardzo modny kolor w kraju tutejszym.

 Czy będzie jeszcze normalnie? w kraju tutejszym?

Kolor czerwony zdominował mi życie każde, prywatne, chałupiane i zawodowe. Czerwień w październiku niby norma ale co za dużo, to i uciążliwie. Pogubiłam się w kwestii tego co wolno, co ograniczone a czego nie wolno... pogubiłam się w kwestii co jest bezpieczne a co jednak nie. Czy w ogóle jest bezpiecznie? gdziekolwiek? Czy wystarczy myć ręce i nosić maseczki? naprawdę??? Co można zrobić w kraju, gdzie rząd ma w dupie służbę zdrowia i szkolnictwo, według mnie dwa najważniejsze resorty, dwa najważniejsze aspekty życia społecznego? Chyba tylko jedno-wyprowadzić się. Ponieważ nie ma tu godnej przyszłości, godnej wolnego człowieka. Nie chcę, ani żyć w Średniowieczu - zamiast do lekarza zapierdalaj do kościoła się pomodlić o zdrowie - ani w prawicowym popierdolonym patriarchacie - ciało kobiety jest własnością państwa, męża, polityków i kościoła - ani nie potrzebuję łaski żadnego ćwoka, który utrzymywany przez mnie, będzie mi wydzielał jałmużnę w postaci emerytury, na którą ciężko pracuję całe moje życie. JAKA PRZYSZŁOŚĆ z takimi zmarnowanymi pokoleniami, po reformach szkolnictwa i nauczaniu covidowym, a teraz jeszcze będą odchudzać programy i indoktrynować na chama, no jaka przyszłość?? i w zasadzie mam to w dupie i gówno mnie obchodzi. Tak jak ja gówno obchodzę tutejsze władze. Współczuję wszystkim moim przyjaciołom i znajomym, którzy mają dzieci. 

Podejście zmieniłam już kilka lat temu, ale zaraza jeszcze podkręciła działania i zanim stąd wyjadę, czas egzekwować co moje. Czas, żeby mi ten kraj pozamiatany oddawał.  I tego się trzymam z pełną konsekwencją. a nawet jeszcze pełniejszą do końca tutejszego.

oraz na pohybel popaprańcom.