Wstajesz i ... covid, leje, wieje, depresja. trzeba sie cieszyć z tego co jest.

Z cyklu:pierwsze śliwki robaczywki, sweter albo półgolfik lodowaty. Kolory wymuszone sztucznym światłem, niestety nie oddają prawdy.

 

... za to mam czas na fajne rzeczy, których dawno nie robiłam a które przynoszą ulgę i nie wysysają kasy i nie zaśmiecają środowiska. Oczywiście glina się zintensyfikowała ale też Zaktywizowałam się w dawno porzuconych a nawet zapomnianych zakresach: robienie na drutach i farbowanie. [nie żeby tak strasznie intensywnie ale jednak]. Skończyłam tył półgolfa, łączyłam alpakę, jedwab z 2 motków z różnymi odcieniami niebieskości, kobaltu wełny lnianej tak, że wyszedł melanż, który mi nie przeszkadza. Wszystko mi się przypomina w trakcie walki, prułam kilka razy, zaczęłam trzy rzeczy, kontynuuję dwie. Potem będzie chusta albo komin, jeszcze nie wiem. Kombinuję z nowymi formami "wełny" począwszy od motków skończywszy na składzie, eksperymentuję w tych łączniach różnych faktur.

Na tym etapie kręcą mnie kolory, nie wzory. A kolory wełen, to magia jest.

 A ponieważ jesień przypełzła już na dobre, to Żegnaj szczęście, słoneczna wolności, Witaj depresjo.

 Minął kolejny tydzień, pełen niespodzianek, niespełnionych oczekiwań i stresu, który dobija dodatkowo. bo już wystarczy, że sama sobie robię pranie mózgu. Ale bardzo się staram, staram się nie katować obrazem i dźwiękiem, już nie zajmuje się "przemyśleniami" idiotów.

Nie bywam. 

Nie bywam od marca. [Bywaliśmy tylko w knajpach z dobrym jedzeniem ale nie za często a teraz, to już szlaban]. Ale są plusy dodatnie: nie bywam to i nie spotykam idiotów, kretynów, dawno porzuconych puszczalskich.

Nie bywam w teatrze, w kinie, nie bywam na basenie, w saunach, ani się nie masuję a powinnam. Ograniczono mi jogę do jednego dnia zajęć a teraz martwię się, że wypadnie w ogóle. Muszę zacząć się fizycznie męczyć i wychodzić lub kijkować albo wyjeżdżać na rowerze. MUSZĘ wietrzyć łeb, bo aktywność twórcza nie wystarcza. Ba, demoluje mi plecy, kręgosłup, stawy...ble ble. Nie bywam od marca. Od marca więc mam zdemolowane życie. Dziś(sobota) wykonuję pierwsze od marca zakupy. SAMA. Naczelnik w trasie. Zakupy prywatne i zawodowe. Nie mamy w teatrze normalnych zajęć, mniej dzieci, seniorzy zaprzestali współpracy aktualnie, przy statystykach około ośmiotysięcznych wymiękli. Żadnych imprez w przestrzeni teatru, ani poza, festynów, konkursów. Tak więc nie mam musu ganiania na zakupy, po sklepach i nie jestem na bieżąco ale za to mam czas na inne fajne rzeczy.

 Ten fragment dedykuje Jaskółce, gdyż dotyczy wiewiórek: otóż u nas się znalazły rude i ja kopiąc jednak trochę pod nasze nowe grządki, znajduję zakopane orzechy zeszłoroczne? albo jeszcze jeszcze wcześniejszoroczne. Jest prawdą, że mają sklerozę i małe móżdżki. jednak, bo zapominają, gdzie zakopały żarcie ... 

Matkajadwiga została wywołana do tablicy przez Panterową Annę, otóż z rozmów telefonicznych pobrzmiewa ton, że to ludzie są sobie sami winni tej całej pandemii... bo wakacje, bo śluby, bo nie mają maseczek, bo to bo sro. Ech, nadal tuba pisiorowa, nadal myślenie wyłączone. ale co ja się czepiam Matkijadwigi, niewykształconej kobieciny skoro ... wiadomo Niestety mamy teraz sytuację pod tytułem: umiesz liczyć, licz na siebie. 

Wojciech Pszoniak odszedł dziś rano. miał 78 lat i miał raka.