rzecz o Żydach.

 Chyba przestanę sobie żartować i być sarkastyczna, robi się niefajnie. 

Zawsze broniłam Izraela, zawsze i całym sercem, w oparciu o traumy i zło, które dotykało ten naród. Mówiłam, mają wreszcie swój kraj i będą go bronić za wszelką cenę, po trupach, żeby się im historia nie powtórzyła, żeby wreszcie być u siebie a nie być Żydem tułaczem. 

Zasługują na niego. koniec kropka. 

Gdy babka Antonina mówiła, cytując przedwojennych Żydów : wasze ulice, nasze kamienice", myślałam, że to za mało, żeby spotkał ich taki los. /a jednak dziś wystarczy mieć Nic,  innych kolor skóry. byc gejem, i nie być stąd. żeby ci łomot spuścili w autobusie/. 

Izrael, to zupełnie inny naród, niż "strachliwe Żydki. o których się wiele pisało próbując diagnozować : że jak barany na rzeź idą...że sami się obsługują w komorach gazowych a obozu pilnuje kilkunastu niemców z psami(a niech ich szlag za te psy, które mojej babce Antoninie do końca życia się z hitlerowcami kojarzyły i nie mogłam mieć owczarka niemieckiego). Kolumb z pokolenia kolumbów był niepotrzebnym ryzykantem, bo chciał wszystkim udowodnić, że nie jest tchórzem. a Mordechaj Anielewicz wzorem polskich patriotów powstańczych poprowadził ludzi do samobójczego powstania a nie do komór gazowych, jak Korczak swoje dzieci.

Dziś świat staje w obronie bombardowanych palestyńskich dzieci i kobiet. 

Przeczytałam, że Ofiary stały się Katami, po nieprzepracowanej traumie. 

Od wczoraj mamy wojnę, regularną wojnę Izrael Iran. .. 

i co z tego, że rozumiem Dlaczego? 

*

z innej mańki spodobał mi sie tekst Elizy