Czwarty. Dopiero czwarty a już niedobrze.

Początek roku raczej słaby.
Kolejne samobójstwo we wsi. Tym razem nas obeszło, zwłaszcza Naczelnika.
Wichura sosnę całkiem sporą złamała w obejściu, że ta zawaliła przejście dookoła domu. Zdmuchnęła trochę dachówek i cud doprawdy, że nie rozwaliła nam dachu obory. Cud, że nie pękła inna sosna, która mogła zniszczyć nam auta. Wichura jest utrapieniem największym, powoduje przeraźliwie zimno,  zawiewa śniegiem drogi, bo pokazał się śnieg nareszcie. Wczoraj pokazało się też słońce. Od razu NIECO lepiej.
Poza tym nie jedziemy do Horyńca, na festiwal. Szkoda o tyle, że to nasze ostatnie kilka miesięcy
pracy i ostatni spektakl, więc dobrze by było z nim pojeździć po festiwalach. ..
No cóż, trzeba zacząć szukać innych. Trzeba też szybko planować nasz wypoczynek podczas ferii zimowych - w 9 dni można poszaleć. przecież. Ja bym chciała w ciepłe klimaty ale nie pogardzę nartami na Słowacji, bo u nas bym nie chciała. Choć znajomi proponują Białkę. Ja nie lubię tłoku, wrzasku, ścisku i polskich cen za to wszystko nie lubię.
Jest jeszcze trochę czasu.
Na razie robię porządki w teatrze, układamy powoli to co kupiłam w końcówce roku, składamy stoły, czekamy na podesty, odbieramy krzesła i przygotowujemy znów sprzęty do kasacji.
I tak wkołomacieja.
Czasami przychodzi smutna refleksja, że po co to wszystko?? że nie mam już ochoty i brzydzi mnie ten cykl naprzemienny. Podejmowanie decyzji, układanie, ogarnianie, planowanie i srzątanie.
Najgorzej jest wypaść z kołowrotka.