Bierny opór ?? i słynna ucieczka na aut.

... Gdy przestajemy działać, tworzyć wokół siebie dotychczasowy hałas i zamieszanie, a zaczynamy naprawdę słuchać, to wyłapujemy znacznie więcej niż na co dzień. Te wszystkie myśli, emocje, sygnały z ciała potrzebują być przez nas zauważone, przyjęte, wysłuchane. Dopiero wtedy możemy ruszyć dalej, przyjmując z życzliwością to, kim naprawdę jesteśmy i czego doświadczamy... Trudne doświadczenia są częścią naszej ziemskiej wędrówki i często nie mamy na nie wpływu – mamy natomiast wpływ na własne reakcje, decyzje i na to, jak zatroszczymy się o siebie, gdy pojawią się one w naszym życiu...

a Tak mi dobrze szło.  

Taka byłam zmotywowana, bo moje ciało dało mi już wszystkie czerwone kartki. i przyszła ta wojna i okazało się, że nie jestem na nią gotowa. Nie jestem gotowa na wiele rzeczy, które się zadziały w związku z nią.  Moje okno tolerancji(Każdy z nas ma określoną jego własną szerokość) targa mną od prawa do lewa od tygodnia... bo wychodzę nieco poza nie. Nie, żebym od razy popadała w hiper- lub hipoaktywację, kopała schron, kupowała prowiant, napierdalała ruskich na ulicy czy popadała w stany depresyjne z cyklu: mamo nie wylezę spod kołdry.  Ja w ogóle nie odczuwam strachu, ani szczególnej ekscytacji w kontekście mojej osoby i naszego domu. Ja jestem przerażona tym co się dzieje TAM, ze zwierzętami  i z ludźmi... i rozumiem, że TU trzeba działać. I to jest jedyne wyjście. Owszem, gdy dopuszczę do zbytniego rozpasania moją wyobraźnię... ale wtedy zawsze znajdzie się czeski film na Netflixie. Ja raczej dostaję totalnego wkurwa na ludzkie reakcje i głupotę, na tchórzostwo, choć przecież wiem, że to wojna na wielu frontach, przede wszystkim dezinformacji, szczucia i podsycania zwłaszcza. Strach i głupota, to jest tandem doprowadzający do łykania proruskiego shitu.

Ready For War ???

 To mój prezent dla Was, którzy naiwnie myślą, że jeśli zamkną oczy, to zły i brudny świat zniknie...wojna i zagrożenie znikną, którzy głośno i wyraźne a nawet nachalnie mówicie o wycofaniu, emigracji wewnętrznej, biernym oporze, wyłączaniu telewizora, staniu obok. Niektóre Ze strachem. nieKtóre z ironią i jadem udając stoicki spokój i filozofię zdupy: Halinko no mówię ci nie angażuj się, po co? tylko się rozchorujesz, osłabisz, osłabisz swoją odporność...świata nie zmienisz, ludzi nie zmienisz...nie warto Halinko...poza tym cholera wie czy ta wojna w ogóle jest?? 

Nie przyjmowanie do wiadomości żadnych oficjalnych komunikatów strony rosyjskiej, na przykład w sprawie korytarza humanitarnego: Rosja mówi oczywiście korytarz jak najbardziej TAK, ale do Rosji przez Białoruś !!!, Jest szaleństwem.

To się może skończyć poważnym stanem. SERIO. Kwestionowanie doniesień z frontu, zdjęć, filmów, korespondentów wojennych, bo wszystko można dziś zmanipulować, to dmuchanie w ruską tubę propagandową i popadanie w obłęd.

Już nie mówiąc o znieczulicy, wyrachowaniu i rozlewie wszechobecnego niedouczenia. żonglowaniu sloganami, których znaczenia się nie rozumie,  owszem coś tam z podstawówki we łbie zostało ale nie za dużo a czytać opasłej historii Poboga-Malinowskiego się nie chce... łatwiej w internetach jakiegoś Kazia siejącego defetyzm poczytać, i prościej chłop pisze i dostępniej dla prostego ludu:

Tak więc rok 1938, Monachium, że Hitlera też się bano i pozwalano na aneksje i do czego to doprowadziło ...

że nas sprzymierzeńcy zostawili w 1939 r. i teraz nas NATO wystawi na pewno, bo nas zawsze wystawiają...

Podkręcanie atmosfery, podsycanie strachu, fałszywe interpretacje,

że nas Ukraińcy wyrżną, jak na Wołyniu a w ogóle, to jest masowe putinowskie przesiedlenie...

No to spróbujmy od drugiej strony,

* że się Ukraińcy boją tu jechać, wsiadać do prywatnych aut, bo ich na pal wbijemy, wszak to była dobra polska okupacyjna tradycja na wschodnich rubieżach. zgwałcą polskie pany...Dlatego tak są zszokowani  naszą pomocą i szczodrością, bo nigdy nie byliśmy dla nich ani dobrzy ani szczodrzy. Byliśmy okupantem.

* W 1938 świat był zaledwie dwadzieścia lat po I wojnie światowej !!! nikt nie chciał drugiej takiej rzeźni, się jeszcze ludzie z traumy nie otrząsnęli, zarówno Anglicy jak i Francuzi nie byli militarnie gotowi, zamiast się zbroić odbudowywani imperium brytyjskie, próbowano utrzymać kolonie, były problemy związanie z kryzysem. Niemcy hitlerowskie nie miały nic do stracenia -  znów demokracja nie była w stanie wygrać z faszystowska dyktaturą ani wewnętrznie, ani zewnętrznie. Najgorszą robotę zrobiła Republika Weimarska, żeby Niemcy stanęły na nogach a przypisano wszystko Adolfowi...

Generalnie Demokracja zawsze przegra z dyktaturą. ale od ostatniej wojny zrobiliśmy bardzo dużo, żeby się jednoczyć przeciwko dyktatorkom.

* Sprzymierzeńców nigdy nie możemy być pewni w 100procentach ale to nie znaczy, że nie mamy ich mieć i na nich liczyć, bo wtedy skończymy jak Ukraina.

No i na koniec, tak powszechnie proponowana emigracja wewnętrzna  z powodu rządów pis, epidemii  a teraz jeszcze wojny i jej konsekwencje:

Emigracja wewnętrzna najczęściej związana jest z izolacją informacyjno-emocjonalną w stosunku do świata zewnętrznego, czyli nieoglądaniem, niesłuchaniem i nieczytaniem serwisów informacyjnych dotyczących sytuacji polityczno-gospodarczo-klimatycznej kraju, a czasem także reszty świata, nieporuszaniem tematów, które znajdują się na liście wątków zagrażających. Czasem jest to wręcz tworzenie alternatywnej rzeczywistości, w której problemy świata zewnętrznego nie istnieją i zastępowane są wyobrażeniami na temat świata ideal­nego.

Niestety, odcięcie od świata zewnętrznego i teoretyczna cisza, którą ma nam to zaoferować, bywa tylko koncepcją, kiedy decydując  się na emigrację wewnętrzną pozostaje złość, rozczarowanie, niezgoda, wstyd, przygnębienie, frustracja i wspomniana już wcześniej bezsilność. 

 Gdy wychodzimy poza nasze okno tolerancji, wpadamy w stan hiper- lub hipoaktywacji. 

Stan hiperaktywacji wiąże się ze wzrostem aktywności współczulnego układu nerwowego i objawia się bardzo intensywnym odczuwaniem wszelkich emocji. Mogą nas one wręcz zalewać, prowadząc do ataków paniki lub agresji w stosunku do siebie i innych osób. To sposób, w jaki nasz organizm próbuje sobie poradzić z nadmiarem napięcia i wyrzucić część emocji na zewnątrz. 

 Stan hipoaktywacji to z kolei zwiększona aktywność przywspółczulnego układu nerwowego oraz unikanie doświadczeń i emocji. Będąc w tym stanie, korzystamy z wykształconych przez nasz organizm mechanizmów obronnych odcinających nas od tego, co bolesne. Krótkoterminowo ta strategia pomaga nam przetrwać nawet traumatyczne doświadczenia, jednak utrzymująca się reakcja unikowa powoduje odcięcie także od tego, co ważne i wspierające, jak na przykład własne ciało i sygnały, które nam ono wysyła, emocje, które informują nas o naszych potrzebach i wartościach, czy myśli, które dla osoby w stanie hipoaktywacji mogą stać się wręcz elementem zagrażającym. Wyjście z obszaru okna tolerancji wiąże się więc każdorazowo z poczuciem zagrożenia i ogromnym dyskomfortem emocjonalnym…

 Dobra wiadomość jest taka, że wśród możliwych strategii działania mamy też takie, które rzeczywiście nas wspierają i jednocześnie działają długoterminowo.... W tego typu strategii najbardziej wspierająca jest praktyka uważności, jeszcze skuteczniejsza, gdy wzbogacimy ją elementami współczucia.