Bardzo osobiste Rozstania i odkrycia.

 Ponieważ dziś miałam zaplanowane: wsadzanie pomidorów, fasoli, malwy i wszelkiego dobra, którym obdarzają mnie znajomi, przyjaciele, więc wiadomo, że pada.

 A tu właśnie wczoraj Naczelnik zakupił mi w prezencie wonż na bębnie z kółkami i do tego jego ostatnie metry niedozajebania czyli żadne tam plastikowe. więc kiedy wszystko gotowe, do odsuszania, to zaczęło padać... a w zasadzie popadywać. no to luzzzz

[w sumie mam dziś cały dzień dla siebie, więc z pewnością zajdzie się okienko pogodowe]]]

**

Bardzo lubię polecajki kosmetyczne. Dzięki nim odkryłam kilka moich ulubionych marek kosmetycznych, ostatnio skupiam się na Lovem, nadal jestem wierna Ministerstwu mydlanemu i przede wszystkim Fidge a także od czasu do czasu zamawiam Pat and Rub by kinga rusin. A fszystkie one made in Poland. taka ze mnie patriotka.

Pokaż mi swoją kosmetyczkę a powiem ci kim jesteś. 

W kosmetyczce:  obok zajebistego nawilżającego i dostosowującego się do koloru skóry Podkładu i Pudru jedwabnego od Fridga, oraz jednego pędzelka, małej paletki z kilkoma ulubionymi cieniami, noszę perfumy, balsam do ust, jedną szminkę w słoiczku, dezo oraz zimą Serum a latem Hydrolat. 

Za to ani szczotki, ani grzebyka do włosów nie posiadam w torebce.

Obok tego co w torbie znajduje się ZAWSZE, to jeszcze w aucie mam kilka potrzebnych rzeczy na wszelki wypadek: zapasowe wygodne buty, majtki, skarpetki, bluzę, płaszcz przeciwdeszczowy no i matę do jogi.

Gdy człowiek pracuje a nawet zapierdala od rana do nocy, na dwa etaty, to tak właśnie ma. Poza tym w teatrze znajduje się pół mojej szafy. serio.

Ostatnio się zdecydowałam na spotkanie z osobistą konsultantką od cery, kosmetologiem po uniwersytetach, która będzie mi robiła program naprawczy, opóźniała procesy starzenia skóry i ratowała przed zmarszczakami. oraz przygotuje moje ciało na spotkanie z Afryką w lipcu.

Podobno będę musiała się pożegnać?? się z moimi ulubionymi kremami, serami, boosterami, olejami, hydrolatami, choć są świetne i moja skóra, aż piszczy z radości. Uwielbiam je ale już podobno niewystarczają.

Program naprawczo-przygotowujący ruszy z końcem czerwca, nie zbankrutuje, bo to moja kolejna sąsiadka i wiadomo, że konsultacje i różne takie robi mi za darmo. Zresztą się zdecydowałam, bo naprawia od pół roku moją przyjaciółkę-sąsiadkęole. I widzę efekty i znam koszty.

No ale do tej pory ...jeszcze się skusiłam

*

Apropo,s sąsiadów. Naczelnik mi opowiada, jak to u nas na wsi śmieszno i fajno: Ciri się dziś naszalała przed chałupą, najpierw przyszła Olga z małą Oksaną, która, aż piszczy z radości, kiedy Ciri wokół niej pląsa. A matka cierpliwie jej tlumaczy, że Ciri nie kusa))))

Potem zazwyczaj dobja jarekherbata ze swoją jamniczką Lesią, która jest najbliższą przyjaciółką Ciri, więc szalały... to jest ten jeden jedyny raz, gdy pozwalam tratować kfiatki w ogrodzie oraz powód nasadzeń w skrzyniach. 

Na takich ludzi wokół, trzeba sobie zasłużyć. Na przyjaciół i życzliwych znajomych trzeba sobie zapracować. i na autorytet trzeba sobie zapracować.

Jesteśmy z miasta. Mamy podobne priorytety ale już nie pieniądze. Jesteśmy lekarzami, inżynierami, historykami, właścicielami firm, knajp i księgarni oraz handlarzami. jesteśmy artystami. jesteśmy w podobnym wieku, a różnice wiekowe w obrębie jednej dekady. Mieszamy się z dobrymi ludźmi z naszej wsi. Przejmujemy i zmieniamy tradycję i Przejmujemy ich powinności. W zasadzie już rządzimy tą wiochą. TO NASZA WIOCHA ;-)

Sołtysowa, Naczelnik Straży, Rada Sołecka nie w kij dmuchał. 

ps

no i wyszło słońce, to idę na kawkę w trawy...