Wart Pac pałaca ...

 

Patrzę na zdjęcia szwedzkiej stugi, maleńkiej i fajnie urządzonej. szlajamy się po tej Szwecji i Norwegii co roku. na samym początku, zwłaszcza przy pierwszym wyjeździe majowym, pamiętam marzyłam o takiej. Potem stwierdziłam, że kamper jednak byłby lepszy. Ale umiejscowienie tej akurat stugi mnie zafascynowało : Centralnie w lesie, gdzieś blisko wody ale w lesie, no coś pięknego. W takich właśnie miejscach lubimy obozować z Naczelnikiem. [i widzieliśmy opuszczone duże domy w Szwecji, w takich dokładnie miejscach.]

i nie ma musu sadzić kwiatków :-)

Tak, centralnie wokół domu ludzie odczuwają mus porządkować przestrzeń, ugładzać, nawozić, nanosić, naciekać...układać i wsadzać. przesadzać i koloryzować. ale przede wszystkim wyciskać ze wszystkiego Korzyść. że warzywa, że owoce. że ziemniory. że jak już masz kawałek ziemi wokół domu to mus. i szlus.  

Tymczasem nie trzeba kolonizować miejsca, co tak lubimy robić. Po co ?? świat jest piękny, przyroda lokalna zwłaszcza. Wystarczy kilka donic z czymś kolorowym. Natomiast  Matkajadwiga zrobiłby nam wokół domu działkę. i każdy centymetr zagrządkowałaby kwiatami i krzewami i krzakami ...i potem pilnowała psa, żeby nie deptał i piłeczki rzucanej w trakcie zabawy, żeby przypadkiem nie uszkodziła grządki. i kotów, żeby nie sikały ...i ptaków, żeby nie wydziobywały...czyste szaleństwo.

Ja chcę te psie szaleństwo i kocie i ptasie.  

Przyjechałam tu po kawałek własnej ziemi. Po trawę pod stopami, po której uwielbiam chodzić boso. o poranku. i rozstawiać stół pod śliwką i fotele i wieszać hamak. Nie interesuje mnie zagospodarowanie terenu co do centymetra. Uporządkowanie nasze jest zamaskowane, żeby nie wyglądało.  

Przeprowadzają się miastowe i przenoszą swoje miejskie obyczaje. układania każdego kawałeczka porządnie pod linijkę ;-)))

Nie no uwielbiam swoich sąsiadów i lubię patrzeć na ich zagospodarowane ogrody ale najbardziej lubię swój, Nieuporządkowany, trochę Dziki. z pokrzywami, które od pewnego czasu są u mnie pod ochroną (i po co ja głupia je tępiłam przez lata...coraz ich mniej). bo przecież robię z nich gnojówkę, suszę do płukanek. sama słodycz pokrzywowa. i lubię kwitnące mlecze i potem fruwające ...

a tak na marginesie, to kwitnie mi nareszcie kalina, posadziłam kiedyś malenieńki krzaczek i dał radę. wzruszyłam się. zwłaszcza, że aktualnie trawę ma po kolana. 

**

Obudziłam się a wokół łóżka latarki, oraz sprzęty z których Naczelnik wysysał prąd między 24.20  a 2 w nocy, żeby naładować telefon. Prąd bowiem padł był. Przysnęłam na kanapie w okolicach 23-ej a tu nagle patrzę i ciemność widzę. I się zaczęło. na szczęście jesteśmy przygotowani. dzięki Naczelnikowi. ale o jednym zapomnieliśmy, mianowicie o załadowaniu powerbanków. Od wstania ładuję. i puszczam prania...

Awaria całkiem rozległa była. i tak to jest, gdy wieje, leje i ogólnie pizga zimnem. w zakątku tutejszym. U sąsiada zwaliło się drzewicho na naszą ulicę i zamknęło przejazd. od 7ej piłował drań...no ale mus to mus. 

Dobrze, że mamy bojler z wodą, to przynajmniej woda jest ciepła w trakcie awarii, no i ciepło się rozchodzi grawitacyjnie więc żaden piec nie wywali od przegrzania ale lodówka, to inna sprawa i kuchenka :-( a raczej płyta. 

Murakamiego chcę poczytać. chyba ściągnę na kindla, bo na story nic nie ma. albo zajrzę wiadomogdzie i przepadnę.  

ściągnęłam Janickiego "Pańszczyznę i "Warcholstwo na półkę. 

ps

no to jutro trzaskamy :-)

choć serce mam nadal po lewej stronie.

i oby wart był pałac Paca a Pac pałaca.