Domowepielesze.

 Piwonie uwielbiam i tylko ich czas jest za krótki, 

a moje dziś leżą od deszczu. 

Trudno jest opisywać sen. a ja Miałam wspaniały sen. Śniło mi się jakieś miejsce wyjazdowe, zachwycające, w sumie nie zapamiętałam krajobrazów tylko wrażenie, że było to miejsce w którym już byłam, Znałam. i byli tam ludzie: młodzież, artyści lepiący gary, i grający na dziwnych instrumentach i ja zaczęłam robić z nimi warsztaty teatralne. I zamierzałam zawieść w moje ukochane teatry, w których dawno nie byłam...obudziłam się szczęśliwa. To był taki cudowny, kojący i radosny sen.  

Wydarzył się z piątku na sobotę, po imprezie. i to jest kluczowe w tej opowieści.

Tańczyłam na wysokich obcasach kilka godzin 😅i byłam Zachwycona, już dawno tak nie szalałam na parkiecie a już w wysokich szpilach, to dawno. moja głowa była mi za to wdzięczna, wywlekłam z siebie wszystkie gówniane zagwozdki i strachy i wkurwy. 

Nastąpił tak porządany rozładunek towaru na garbie. 

Już zapomniałam, jak to jest, odkąd fizjo zabroniła mi tańczyć a już w wysokich obcasach, to normalnie grzech śmiertelny zakończony kalectwem.

( a jednak nie joga najbardziej ale właśnie taniec, kompletnie szalony, najlepiej oczyszcza.) 

No mój kręgosłup mi za to nie podziękował...zwłaszcza odcinek lędźwiowy :-))))

Trudno. pocierpię do poniedziałku, i jeszcze dostanę zjeby od fizjo. 

drugie Trudno. 

Bawiłam się wyśmienicie. w knajpie imprezowej, w bardzo sprzyjających klimatach :

ale najfajniejszym pomysłem jest tam wykorzystanie starych klimatycznych szaf, choć mocno ryzykownym. zważywszy, że przebywa tam najczęściej dość wstawione towarzystwo. ekhm.

Nie wiem czy państwo widzą, że przez szafę się wchodzi do toalety :-)))) no nie obyło się bez zabawnych sytuacji. Wiadomo.

raz poszłam i drzwi były otwarte, więc gdy drugi raz poszłam a drzwi były zamknięte, to byłam pewna, że zwariowałam...bez kropli alkoholu.

[nie żebym miała jakieś traumy alkoholowe, przemocową rodzinę, męża alkoholika, czy coś ale zwyczajnie przybyłam autem]

W łóżku bardzo bolały mnie stopy, i zastanawiałam się czy rano wstanę z łóżka aby brylować na następnej imprezie.

otóż jak Cezar ;

Wstałam.

Poprowadziłam.

Ogarnęłam.

Spotkałam na żywo znajomych artystów, pomilczeliśmy o tym co nas ostatnio zmiotło z planszy. towarzyszył nam pies Ciri, i była nieco przytłoczona ludzką masą, bo trudno było nas pilnować w tym tłumie, rozbiegniętych w różne strony.

A po wszystkim pojechałam do centrum zdrowia i się okazało, że pomyliłam terminy biopsji. i zupełnie niepotrzebnie mi Damokles dyndał nad głową...ech. to adhd.

Zapomniałabym dodać, że tak mi się ta knajpa spodobała, iż żeby tam wrócić zostawiłam mój ulubiony szwedzki sztormiaczek... więc pojechałam tam, w drugi koniec miasta do lasu i nie ma :-(

W domu zapadłam w długi zimowy sen, po zjedzeniu krokieta, gdyż cały dzień nic nie jadłam z nerwów. Jeszcze wieczorem krótka rozmowa z MJ, która nie rozumie, jak mogę nie odbierać telefonów od niej, gdy jestem w pracy, a potem spać, gdy ona dzwoni drugi raz. No skandal.

A dziś domowe pielesze. połączone z wsiowym szwendaczem.

Naczelnik właśnie pobiegł szykować wiejski piknik, ja dojdę z Ciri później. spacerek, babeczka, pierniczek, muzyczka, sałatka, słoneczko. ech, ech.

ps

Nasz magirus bryka w Ukrainie,  dostaliśmy świetny film. lecą magirusy na front ukraiński.

ps

podobno dwa dęte typy się pokłóciły tam w tej hameryce. nie trzeba było zbyt długo czekać. ciekawam co dalej. 

co dalej ósmoklasisto ?