Baletnica nie musi śmigać na nartach.

Zmęczenie fizyczne ma tę zaletę, że człowiek pada na pysk i szybko zasypia.
Mam zakwasy i ogólny ból ciała ale za to dusza mniej mnie boli.
Nie mam głowy do rozmyślania o tym burdelu za plecami. Jeszcze nie.
Rozkminiam technikę zjeżdżania na nartach bez kijów, jak to początkujący narciarz. Rozkminiam też tableta Naczelnika od piątej rano, żeby coś tu napisać.
Nie śpię, bo padłam po 22 ej po kilku godzinach zjazdów, kilku godzinach moczenia obolałego ciała w aqaparku, po saunie i wyśmienitej kolacji ...a obudziłam się
Za wcześnie, gdyż śpię obok gościa, który przeraźliwie wręcz chrapie, gdy jest podziębiony a jest chory i ma gila GDYŻ jest najmądrzejszy na świecie i nie da sobie za cholerę nic powiedzieć. Że szalik, że człowiek z gołą dupą na stoku i te sprawy.
Nie mam ochoty na szarpanki i ustawianki i ogólnie ból dochodzenia do prawdy jedynie słusznej. Nie muszę niczego :-)
Na tym polega komfort tej sytuacji.
 Nie muszę zjeżdżać zwiedzać gadać konwersować ale muszę spać!!!
Nie mam też ciśnienia na bycie miszczem zjazdów. Samo przychodzi.
Technika się układa w tempie dostosowanym do mojego stanu.
Wyskakuje w biegu z orczyka, tuż przed szczytem i szusuje dociskając piszczele...
(Do butów cholera, do pierdolonych butów narciarskich uparcie psujących mi zabawę) a bolą mnie łydki. Cudapani cuda. Oraz zła technika.
Wyskakuje więc z tego orczyka(szybkiego jak ziuuuuuu), choć nie wolno, zabronione i niebezpieczne o czym wyjaśniają hieroglify umieszczone wzdłuż trasy wjazdowej.
Choć niebezpiecznie ale inaczej się nie nauczę a zjazdu z zaliczeniem szczytu się boję. Znaczy zjechałam owszem niemniej dwukrotnie załapałam się na lód i leciałam bez kontroli nad jestestwem co mnie raczej nie pociaga.
A nauczyć się muszę przecież gdzieś, no to padło na tu. I teraz. I na nadwyrężanie przepisów, co przyłapana (niedajbuk) zamierzam tłumaczyć dużą wadą wzroku.
Radzę sobie i wychodzi mi, choć nie zabiegam. Naczelnik mówi, że świetnie i jest dumny. Ja mówię - jeszcze sporo przede mną.

Jadąc dumnie prężę kręgosłup i
Patrzę przelotnie na czołganie i jeżdżenie dupą po śniegu i hamowanie zębami oraz przebywanie w pozycji mało wyniosłej tych, którzy uparli się nauczyć opanować deskę i myślę sobie, jak lubią się czołgać!? Odpadać z orczyka!?
Proszę bardzo i wułala.
Ja nie lubię. Zapewne z racji niesłusznego wzrostu mam potrzebę nieuginania/niezginania karku. I tak oto konkluzja sportowa zamknęła się kołem prawie politycznym.
No to kontynuując w ten deseń PODOBA MI się życie i podejście do niego Słowaków.
Że wysysać niespiesznie ten żywot jak szpik.
Że smakować przyjemności i jak najczęściej odrywać się od pracy!!!! no to sobie wygraweruję grubą igłą na dupie. Obowiązkowo.
Dieta zawieszona na kołku smakuje haluszki i wędzone owcze syry:-P
To na razie tyle i bez obrazu. Ale nadrobię.