rach ciach i marzec.

Marzec. Nie wierzę. Przegapiłam moment przejścia.
Jakoś tak mentalnie utknęłam w lutym a nawet w styczniu.
a przecież za oknem wiosna, tulipaki i inne zielone wyłażą na potęgę i trzeba zrobić porządki wokół chałupy. Wypada, że dziś i jutro te porządki. Tymczasem w nocy był mróz. o zgrozo i teraz nie wiem
czy zdechły, czy nie zdechły?? czy ten mróz to norma, a ten majowy to koszmar.
Wiosna.
Umyłam okna w kominkowym, by powiesić firanę piękną ręcznie robioną.
Przesadziłam dwa kwiatki. Amarylisa i bulwę afrykańską, które nagle ruszyły z kopyta
w starej ziemi już wyjałowionej. teraz będą miały co żreć. czekam na wybujałe kwiecie.
Spakowałam ostatnie ozdoby świąteczne. Zafoliowałam siankową choinkę, która jeszcze stoi
 w pracowni. Wiosna przecież i trzeba zmieniać wystrój. Przyglądam się jakie sprawy zostały po remoncie do wykończenia i całkiem sporo się uzbierało, od szkła hartowanego w kuchni z wydrukiem chałup szachulcowych, przez kafle szachulcowe, wymianę okna w łazience, pomalowanie parapetów, blatów drewnianych i zabezpieczenie starych cegieł również w kuchni.
po zrobienie mebli i przemeblowanie. Na uporządkowaniu garderoby płętując.
Zwieńczenie 10 lat remontów a zwłaszcza dwóch ogromnych w ostatnich trzech latach, nastąpi
w wakacje. Zapisuję co, gdzie, za ile i zakupujemy półfabrykaty, przyglądam się różnym rozwiązaniom. szukam szafki na buty ale tak sobie myślę, że jest dużo starych dech w oborze
i wielu chętnych do roboty stolarzy.
...
jest o czym myśleć prawda.
Nie potrzebuję się zajmować starymi dziadami w telewizji,

Matkajadwiga z ręką w gipsie sobie pojechała wczoraj. Cisza, spokój, można robić co się chce i jak się chce, bez upierdliwej częstotliwości gderania w tle oraz brazylijskich seriali.
Szkoda, że kolejnego tygodnia nie mam na samotne odpoczywanie. lubię to. najbardziej.

***
Czas też nastał na napierdalanie na szefów.
Szef tak zareagował na moją małowyniosłą sylwetkę niosącą mu info o zwolnieniu:
 - co ci jest?
- wywaliłam się na stoku
- to trzeba było siedzieć w domu.
W domyśle nie umiesz jeździć, to siedź na dupie, bo konsekwencje  ponoszą wszyscy pracownicy tej przecudnej, zajebiście zarządzanej instytucji.
A potem w kolejnej rozmowie telefonicznej(dzwonił codziennie!!!) dorzucił
- ja też miałem iść na zwolnienie ale nie mogę(z wyrzutem)
W domyśle jestem odpowiedzialny, zawsze na stanowisku, empatyczny, zawsze wygrywam konkurs na pracownika roku, jestem gotowy poświęcić zdrowie, życie i rodzinę W PRZECIWIEŃSTWIE DO CIEBIE.


*
A w teatrze.
I już się miałam zatrzymać na porządkowaniu przestrzeni wokół w moim gabinecie
zwłaszcza, bo od września się ogarnąć nie mogę, 
a tu nagle zaproszenia, festiwale...a z młodymi też bym mogła się przyłożyć i pojechać na mój ukochany festiwal do Goleniowa. No nie wiem, nie wiem. się zastanowię się.


PS
Połączenie kolorystyczne niebieskiego z brązem (takiej starej skórzanej torby)mnie kręci ostatnio.
i łazi za mną wszędzie, w meblach, w obrazach, w ciuchach...