Sierpniowa deprecha.

 

Niby piorę ale jakoś tak pomalutku. moja sąsiadka w jeden dzień po powrocie wyprała i ogarnęła klamoty szwędacze. szwendacze. ??

a ja nie mam teraz siły. osłabłam i jedynie słuchać mogę na leżąco, moją kolejną powieść wakacyjną czyli Koronę krwi i śniegu. Kończę. [Wpadłam w ten cykl powieści historycznych sajens, które nota bene Bardzo lubię. i tak słucham jedna za drugą. Podoba mi się. Odrywa mnie. Lubię styl pisania Cherezińskiej, pomysły na orły, gryfy, wilkołaki, starszą krew [bo ona troszkę zalatuje Sapkowskim a nawet nie troszkę], tymczasem uwielbiam Sapkowskiego. nie tylko Wiedźmina. zresztą nie tylko Sapkowskim zalatuje...

A w Norwegii słuchałam Królowej, kontynuacji Hardej i miałam Pełnię szczęścia, bo właśnie byłam w tych miejscach, gdzie działy się słuchane historie. niesamowite to było.

a teraz mam smutek, smuteczek, jestem rozmięknięta na kawałki. czuję niedosyt, nadmiar, ciężar na sercu. ból fizyczny. Zawsze tak mam po powrocie, bardziej lub mniej. i tak jest nieco lepiej. Kiedyś, wracałam z takich intensywnych letnich warsztatów,festiwali,wakacji teatralnych, gdzie się działo i ryczałam jak bóbr. bo czułam się tak, jakby mi się pas startowy nagle urwał.

Depresja.

Tęsknota.

Zmęczenie. 

i żal, że koniec lata... choć było wyjątkowo rześkie i deszczowe. 

Nie szkodzi. [Teraz na szczęście słonecznie. Najbardziej lubię słoneczne i ciepłe wrześnie. po sezonie. tam w Szwecji i Norwegii taka jest właśnie druga połowa sierpnia, po sezonie. my się plasujemy doskonale, bo jeszcze wszystko otwarte a turystów dużo mniej a nawet wcale.]

A tu za chwilę sprawy będą się zwalać na łeb lawinowo. i terminowo. 

najchętniej pled nałeb  i ...dajcie mi spokój. jeszcze nie kcem tak.  z sierpienia powinnam wycisnąć wszystko co się da. czyli gdy tylko szarańcza odpłynie znad morza, pojadę na puste plaże... nie pogardzę też słonecznym wrześniem. odpoczywamy w sierpniu a we wrzesieniu lecimy do bardzo ciepłych krajów...marzę o tym, i tak będzie już za chwilę.

 ps

 już się tak nie ekscytuje(ale jestem ZA) domami z zielonymi dachami, przez dwa tygodnie w Norwegii zobaczyłam sporo, w różnych kombinacjach, odcieniach i kolorach. i to było niesamowicie przyjemne doświadczenie.