Przemija?

Wszystko zrobiło się nieprzewidywalne i nad wyraz urozmaicone.
Łącznie z pogodą! wczoraj nie byłam w stanie absolutnie nic, dziś pada letni deszcz,
absolutny brak słońca i temperatura spadnięta do 18 stopni aktualnie z wczorajszych 35 !!!
[W kasie szkolnej czułam, że mi się mózg gotuje. Zamienia w papkę wespół z wyparowywaniem
całej wody z organizmu]. Takie jazdy pogodowe powodują u mnie niebezpieczne reakcje organizmu.

I znów Krytyka Kulinarna pierze mnie po głowie Bieszczadami.
Góry wracają do mnie w snach, atakują zapachami i wizjami, zapraszają, wołają do mnie.
Jakoś sobie nie umiem poradzić z tym, że latem w nie nie pojadę...
BO
Moglibyśmy pojechać wszędzie razem z Naczelnikiem teoretycznie. I teoretycznie miałam wielkie plany ale nie możemy.
Nie wiemy co z Erną. Od ostatnich badań, stan psa jest dobry, obserwujemy ją.
Czas jednak udać się na prześwietlenie i na usg i na kolejne badania.
Czas znów stanąć oko w oko z potworem.
Gdański wynik badań guza dawał jej miesiąc życia. Był kwiecień.

Wczoraj usłyszałam od Fahity, że wyglądam jak gówno zmiętolone. Zgadzam się.
Od kilku miesięcy nie wyglądam i nie czuje się. Od trzech nocy nie śpię.
Zapytała czy problemy dotyczą zdrowia. Odpowiedziałam, że nie.
Wszystko inne jest nie ważne, przemija...odpowiedziała Fahita.
Ale czy aby na pewno powiedziałam jej prawdę?
czy choroba mojego psa, śmierć w mojej rodzinie i moje psychiczne nieradzenie sobie z życiem ostatnio, czy to są sprawy, które przeminą?