no i niedziela.

 o tym, że nie chce mi się robić porządków na blogu, chyba pisać  nie muszę... 

nowe szwedzkie firanki

tę akwarelkę ze szwedzkim domkiem  dostałam wczoraj, tylko muszę jej zmienić oprawę, bo się dusi.

no i mój nieudany projekt, 

bo miał być talerz na dużym kopycie robiony... za dużo jednak na raz: mój pierwszy raz na kopycie i łączenie dwóch rodzajów gliny, i wysypanie wszystkich szklanych granulatów, żeby zobaczyć, który jest najciekawszy - i spotkało mnie kilka solidnych rozczarowań(ten dziwny bordowy był krwisto czerwony). Po wypale talerz popękał i się rozpadł, chciałam kleić ale namalowałam "twarz" i włosy... żałuję, że nie w typie Picassa. na razie taki szkic wstępny...z drugiej strony nie będę tego szkła rozpuszczonego zamalowywać akrylem. przecież.

 I znów konstatacja, że nadal albo znów wszystkiego mam za dużo. Skąd to się bierze u diabła ?? .. aaa u Szwedzianów kupiłam dwa nowe gary... no i koronkowe ręcznie robione firanki krótkie na cztery okna))) za to, za grosze. żal było nie brać )) w zasadzie pojechałam z nastawieniem, że kupię eee nie ma się co tłumaczyć. Teraz po prostu czas na wyjazd rzeczy nieużywanych z domu. Podoba mi się ich Szwedzianów znaczy pragmatyczne podejście. Bardzo. I ich protestanckie maniery, że minimalizm. że używane przedmioty cały czas w obiegu. Nie wiem jednak czy bym mogła tam żyć... na zawsze. Owszem w dziczy, w przyrodzie i z dala od podłego gatunku ludzkiego ...ale ja nadal  jestem towarzyska. i nadal nie wierzę w protestanckiego boga, prawosławnego boga, chrześcijańskiego boga i żydowskiego boga czyli wszystko jeden pies. i choć ten protestancki odłam wydaje się być nieco lepszą opcją, to jednak nie! dziękuję. nie skorzystam[nadal mam pełen rzyg na tę sukienkową instytucję hipokrytów i pedofili].

Premiera się bardzo udała i teraz trzymam kciuki za dalsze losy tego pięknego monodramu. Coś zupełnie niebywałego do mnie wczoraj doszło... otóż ani razu nie pomyślałam (chyba, no może raz mi przeszło przez głowę), że tęsknię za moim teatrem. Co ja bym dziś musiała przeżywać na próbach... ale tęsknię za Bramą w Goleniowie i atmosferą festiwali. poza tym, jak bardzo zatęsknię, to zawsze mogę  ...