za mało Teatru w teatrze.

Owszem dziś niedzielka, egen.

Naczelnik wczoraj wrócił z pożaru/podpalenia/ po dwóch godzinach. a że dochodziła dziewiętnasta, to jedyne co mogłam zrobić jeszcze, to makaron z krewetkami. Zasiedliśmy do filmu z tym makaronem: Furioza 2. nooo ciężki kaliber i doskonały Damięcki.

i po sobocie. 

Wróciłam na górkę, doczytałam książkę i padłam. a dziś Naczelnik od rana na zawodach strzeleckich. ja owszem zaraz włączę pranie. zasypałam cukrem umieszczone w słojach aronie, pokroję rozmrożone owoce pigwowca i też zasypię cukrem w większej ilości bo tym razem samego kwaśnego pigwowca umieszczam. Nie mamy żadnej naszej gruszkowej pigwy w tym roku. takie parszywe lato było. za to maliny mi zmroziło tej nocy na krzakach. właśnie wstawiłam do domu kliwie...

 No tak, sprzątam tylko w łikendy zawsze, i piorę. ale to jest nie ważne, każdy kiedyś tam sprząta. ile uważa za stosowne. Ja znacznie więcej czasu potrzebuje za ogarnianie przestrzeni i muszę się bardzo pilnować, bo nie mam tyle sił co kiedyś. a tu się walają formy do gliny po podłogach. wczoraj je wyszorowałam. Najbardziej muszę pilnować własnej przestrzeni czyli pracowni i garderoby. ostatniej poświęciłam dwa miesiące...i nie mogę tego zmarnować. 

Naczelnik też trzyma rękę na pulsie. w reszcie chałupy. i bywa bardziej asertywny...w teatrze moi instruktorzy i aktorzy trzymają, od lat, wynoszą po kryjomu...różności scenograficzne, prace plastyczne, potem szukam i co? i nie ma. i afera. do dziś nie znalazłam pewnych masek. kurewa. ale 😂😂 nawet meble wynosili cichcem...

Tak napomykam, gdyż u Innegogłosu jesteśmy w tym temacie poniekąd.

Bo wiecie, taki gejzer wywali wcześniej czy później. nie ma rady. na to. ja miałam bardzo mieszczańską matkę...niestety. tłamszono to we mnie i jak mogło WRESZCIE pierdolnąć,  to pięrdolnęłło ino raz. Z mocą tornada. i dlatego nasza chałupa wygląda, jak wygląda, wcześniej tak wyglądało duże mieszkanie w kamienicy...a wcześniej inne mieszkanko całkiem malutkie.

ZAWALONE sztuką, tą na prawdę dobrą, wysmakowaną ale też i jej interpretacją, scenografią teatralną i jej elementami...i tak jest do dziś.

A sprzątanie? kto by się tam przejmował kurzem, phi... no ale ja też lubię czysto, więc owszem jest sajgon ale w czystej chałupie 😂

A skoro jesteśmy w temacie sztuki wysokiej, to 

zdjęcia z prób mojej ekipy, na mojej scenie. nigdzie nie publikowane, więc bezpieczne.

No właśnie, nie piszę wcale o moim teatrze. 

Nie podam nazwy, nie odtrąbię sukcesów, nie opiszę festiwali, nie ujmę w zgrabne słowa historii z prób. Robiłam to na starym blogu i tu na samym początku. Zresztą stąd nowa nazwa bloga. Potem może jeszcze zdarzało się to często ale wszystkie te posty...ukryłam tylko dla siebie. a linka do onetowskiego bloga tym bardziej ukryłam, po ostatniej akcji u starej matrony lubelskiej, kiedy to trollice się rzuciły na mnie, jak zgłodniałe hieny na padlinę (porównanie adekwatne, bo to wyjątkowo brzydkie zwierzę, żarłoczne i o złej reputacji)) 

i tak najważniejsza część mojego życia. pozostaje w ukryciu. taka sytuacja. 

Dziwna doprawdy.

ps

och mój kochany wczoraj przyniósł mi piękną wiązankę kwiecia :-) specjalnie przez niego samego skomponowaną dla mnie.